انواع سحر

شخصی از امام صادق علیه‌السلام درباره سحر و چطور ساحر می‌تواند کارهای عجیب انجام بدهد، سؤال کرد. امام فرمود: سحر بر چند گونه است، یک قسم مانند طب را می‌ماند، همان‌طور که طبیب‌ها برای هر دردی دوائی وضع کردند، ساحرها هم برای تندرستی، آفتی و برای هر عافیت، بیماری و برای هر کار خوب و با معنی، حیله‌ای وضع نمودند. یک قسم از سحر، ساحر کارها را به سرعت انجام می‌دهد، بیننده اسباب آن‌ها را نمی‌بیند؛ که به نیرنگ و خرق عادت (چشم‌بندی) شباهت دارد. یک قسم از آن را اولیای شیاطین یاد می‌دهند. از امام پرسید: شیاطین علم سحر را چگونه یاد می‌گیرند؟ فرمود: همانند طبیب‌ها بعضی به تجربه و بعضی به معالجه. پرسید: آیا ساحر می‌تواند انسان را به‌صورت سگ و الاغ و مانند آن در بیاورد؟ فرمود: نه، ساحر عاجز است که تغییر در خلقت الهی بدهد و الّا شریک در خلقت خداوندی است. خدا بالاتر از آن است که به کسی چنین قدرتی نشان بدهد.

فرمود: اگر ساحر چنین قدرتی داشت، از خودش هموم، آفات، امراض، پیری و فقر را دور می‌نمود. از بزرگ‌ترین سحرها، سخن‌چینی است؛ که بین دو دوست را جدا کند و دشمنی را ایجاد نماید و خون‌ها ریخته شود و خانه‌ها خراب گردد و پرده سرّها دریده شود. نمّام بدترین آدم است که روی زمین راه می‌رود. بهترین سخن درباره سحر آن است که مانند طب است که ساحر مردی را می‌بندد و نمی‌تواند با زنش مجامعت کند. پس نزد طبیب (سحر گشا) می‌رود و او را معالجه می‌کند و خوب می‌شود.