اهل غرّه

عارف نامی ابوسعید ابوالخیر در نیشابور سخن می‌گفت: کلمه‌ای گفت که مردمان فهم نکردند. خواجه ناصحی گفت: به نزدیک من فقیهی نشسته بود و ما از شیخ دور بودیم. فقیه به من گفت: این سخن غیب است! شیخ ابوسعید روی به ما کرد و گفت: ای فقیه نه هر چه به نزدیک تو غیب بود، به نزدیک دیگران غیب بود، هر خلقی را از غیب دانا می‌گردانند ای فقیه، نه خبر رسول خداست که فرمود: از علم، علمی است مکنون که آن را نمی‌دانند مگر علماء بالله، وقتی آنان سخن گویند منکر آن نمی‌شوند مگر اهل غره (جماعت نا آموزده و غافل) دریغ بود که شما اینجا حاضر آیید و این سخن شنوید و از اهل غره باشید، قیمت هر کس به اندازه همت اوست.