اگر از زمان وفات پیامبر تابع می‌شدند

حضرت علی علیه‌السلام فرمود: «ای طلحه! تمامی آیاتی که خداوند بر پیامبر صلی‌الله علیه و آله نازل نمود، به املاء پیامبر صلی‌الله علیه و آله نزد من است، هر حلال و حرام و حدود و احکام یا هر چیزی که امّت تا روز قیامت، احتیاجی داشته باشند حتّی دیه خراشی که بر بدن وارد آید، نزد من است که به املاء پیامبر صلی‌الله علیه و آله و با دست خطّ من نوشته شده است».

طلحه پرسید: «آیا هر چیزی از کوچک و بزرگ و خاص و عام، آنچه شده یا می‌شود تا روز قیامت در آن نوشته شده و نزد تو است؟» حضرت فرمود: «آری؛ و غیر از این پیامبر در مرضش، اسرار و کلید هزار باب از علم که از هر باب هزار در باز می‌شود پنهانی به من آموخت؛ اگر این امّت از زمان وفات پیامبر صلی‌الله علیه و آله تابع می‌شدند و از من اطاعت می‌کردند از بالا و پایین بر آنان نعمت می‌بارید و می‌خوردند؛ ای طلحه! تو خدمت پیامبر صلی‌الله علیه و آله حاضر نبودی هنگامی‌که ورق آهنی را خواست تا در آن چیزی بنویسد که امّت گمراه نشوند و اختلاف پیدا نکنند که در آنجا رفیقت (عمر) گفت: «پیغمبر صلی‌الله علیه و آله (نعوذبالله) هذیان می‌گوید و پیامبر از این سخن او به غضب آمد»؟ گفت: «آری! شاهد بودم»؛ حضرت فرمود: «در آن روز، وقتی شما از نزد پیامبر صلی‌الله علیه و آله رفتید به من خبر داد که قصد داشت چه چیز در آن بنویسد و امّت را بر آن ملزم کند، جبرئیل به او خبر داد که خداوند اختلاف و تفرّق این امّت را می‌داند». (کتاب سلیم بن قیس- اسرار آل محمد، ص 83)