اگر حمزه و جعفر بودند!
جناب حمزه سیدالشهدا، عموی پیامبر در جنگ احد شهید شد و جناب جعفر طیار، برادر امیرالمؤمنین علیه‌السلام در جنگ موته، سال هشتم هجری شهید شد. بعد از وفات رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله جناب امیرالمؤمنین علیه‌السلام تنها و بی یاور ماند و بارها در فقدان این دو بزرگوار تأسف می‌خورد.
درجایی فرمود: ای وای! جعفر و حمزه کجایند؟ امروز نه جعفر دارم و نه حمزه؛ درجایی دیگر فرمود: به خدا قسم اگر حمزه و جعفر زنده بودند، هرگز خلیفهٔ اوّل، طمع در خلافت نمی‌کرد، اما چه کنم که گرفتار همچون عقیل (برادرم) و عباس (عمویم) هستم که دو نفر جلف و توخالی هستند.
سدیر صیرفی، وقتی علت تنها ماندن حضرت امیر و کمک نکردن بنی‌هاشم به او را از امام باقر علیه‌السلام سؤال می‌کند، امام می‌فرماید: کسی از بنی‌هاشم باقی نمانده بود، حمزه و جعفر کشته شده بودند و فقط دو نفر ضعیف و تازه‌مسلمان، عقیل و عباس مانده بودند. اینان هم از آزادشده‌ها بودند و موقعیتی نداشتند؛ به خدا قسم اگر حمزه و جعفر بودند، آنان به هدف خویش نمی‌رسیدند. (منتخب التواریخ- پیغمبر و یاران، ج 2 – اعیان الشیعه، ج 16، ص 28- اتحاد در اسلام)