باز شکاری

شنیدید که در زمان‌های جلوتر، پادشاهان باز شکاری داشتند که آن را تربیت می‌کردند. پس گاهی جلوی شاه، برای تفریح و یا شکار به بیرون از محیط سلطنتی می‌رفت و سپس برمی‌گشت. چطور شده بعضی‌ها سرشتشان از ولایت است و عمری سر سفرهٔ حضرت قائم علیه‌السلام نشسته‌اند، به خاطر غلبهٔ هوی نفس، یا فریب دنیا خوردن و یا به دام زر و زور افتادن و… کم‌کم از سر سفره بیرون رفته، برنمی‌گردند. ولی‌نعمت خود را فراموش کرده و از یک باز شکاری، بی‌قیمت‌تر می‌شوند.