برکت
برکت به معنای فایده ثابت است و آن با نموّ و زیادت و سعادت قابل جمع؛ بلکه از این معانی کنار نیست.
و نیز برکت به معنای پایداری و یکجا ماندن است.
در سوره مؤمنون ۱۴ فرمود: «تبارک‌الله اَحسَنُ الخالقین: بزرگوار است خداوند که نیکوترین آفریدگاران است.»
در زیارت جامعه کبیره به امامان (علیهم‌السلام) عرض می‌کنیم: «… و مساکن برکةُ الله: شما مسکن‌های برکات الهی هستید.» هر فیضی که از عالم علوی سِفلی می‌رسد، اوّل به جایگاه ایشان آید، بعد آن خیر و رحمت به بندگان رسد؛ و چون واسطه فیض هستند، همه فیوضات به‌واسطه آنان در حال رشد و نمو و فزونی است.
ابو بصیر گوید از حضرت صادق علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: «ما خاندان رحمت و خانه نعمت و دودمان برکتیم.»
روزی میرزا حسین نوری (صاحب کتاب مستدرک الوسایل) به شخصی گفت: برای شب پنجشنبه و شب جمعه صد نفر را شام دعوت کن و منظور ایشان این بود که ۵۰ نفر شب پنجشنبه و ۵۰ نفر شب جمعه دعوت کند و آن شخص مطلب را درک نکرده بود و برای هر شب صد نفر را دعوت کرد. شب پنجشنبه غذای ۵۰ پخته شد ولی ۱۰۰ نفر مهمان آمد. در آن وقت نانوایی‌ها هم محدود بود و شب، هیچ نانوایی باز نبود. حاجی نوری برای ملّا فتحعلی سلطان‌آبادی خبری رساند که به این مشکل برخورد کردم و باید چه کنم. ایشان فرمود: غذا را نکشید تا من بیایم. وقتی آمدند، یک پارچه تمیز روی غذا گذاشتند و دست روی پارچه کشیدند و هر دفعه این حدیث را خواندند: «هان، علی خیر البشر وَ مَن اَبَی فقد کَفَر» بعد دستور دادند غذا را بکشند. چون غذای ۵۰ نفر را برای ۱۰۰ نفر مهمان کشیدند، کافی شد و چیزی کم نیامد.
ای مبارک خنده‌اش، کو از دهان **** می‌نماید دل، چو دُرّ از دُرجِ جان (مثنوی)
پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «… اولیای خدا چون سخن گویند ذکر خدا باشد، نظر آنان عبرت است و گفتارشان حکمت و مشی ایشان میان مردم برکت است.»
امام صادق علیه‌السلام فرمود: «مؤمن برکت است بر مؤمن.»
پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «خداوند، برای امّت من در صبحگاهانش بگذارد.»
رسول خدا صلی‌الله علیه و آله فرمود: «به‌راستی در مهربانی افزونی برکت است.»
امام صادق علیه‌السلام از پیامبر صلی‌الله علیه و آله روایت فرمود: «برکت شتابان‌تر است به سوی کسی که اطعام می‌کند از کار به کوهان شتر»
پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «چون یکی از شما به خانه‌اش درآید سلام گوید که برکت نرود آید و فرشته‌ها همدم وی شوند.»