بصیرت

ابصار: بینا کردن و دیده‌ور کردن (گردانیدن) است. ابصار جمع بصر یعنی دیدن به چشم است و آن یا بصر به عقل و یا بصر به حکمت و یا بصر به فراست است. به‌وسیله بصر عقل، سود و زیان خود و عواقب خود شناخته می‌شود و مراتب خلق و طاقت هر کس را ببیند، درنتیجه در هر کار و با هر کس خوب‌تر می‌نگرد اگر جز این بیند، همه محنت است. به‌وسیله بصر حکمت در هر قضیه با شفقت بنگرد و در هر قسمت به خیرت ببیند و در هر صفت الهی اشارت حق را بنگرد. به‌وسیله بصر فراست، به تجربه از روی علامت دریابد و با استدلال بفهمد و با نظر دل که نور خدائی است که به مؤمنان داده، درک کند.