تأسف بر برزخ اهل دانش

در روایت وارد شده که بدترین عذاب برای عالمی است که به علمش عمل نکند و استفاده نبرد (اَشدّ النّاس عذاباً یوم القیامة من علم علماً فلم ینفع به. ارشاد القلوب ص ۱۳)

جناب استاد برای اینکه دانش‌پژوهان و دارندگان علم از برزخ و قیامت غافل‌اند و به علمشان عمل نمی‌کنند، تأسف می‌خوردند و گاهی بعضی قضایا را که خودشان دیده بودند در رؤیا و مکاشفه نقل می‌کردند. از جمله می‌فرمودند: در رؤیا دیدم بسیار جای گرمی است و چاهی است، پیرمردی را به موی سرش به‌وسیله منجنیق بسته بودند و از درون چاه بیرون می‌کشیدند.

پرسیدم: اینجا کجاست و این فرد کیست؟ گفتند: اینجا برزخ است و محل معذّبین است، این شخص یکی از علماء است که بعضی از ساعات برای تنفس او را از چاه عذاب بیرون می‌آوریم.

فرمود: من آن عالم را ندیدم و لکن طبق نقل آدم بزرگی (از نظر شهرت) بود که کارش در برزخ گیر کرده بود.

فرمودند: یکی از اهل دانش که مردم به او اهتمام داشتند و به او رجوع می‌کردند را در برزخ دیدم که در یک کیوسک زندانی است، گفتم: علت چیست؟ گفتند: ایشان حرفی زده است که بعدها در قتل شخصی نقش داشته است.