تجانس روح ها

جابر جُعفی گوید: برابر امام باقر علیه‌السلام خاکسارانه نشستم و گفتم: فدایت شوم! گاه بی‌هیچ حادثه ناخوشایندی یا دلیل و پیشامدی، چنان اندوهگین می‌شوم که خانواده و دوستانم اثر آن را در چهره‌ام می‌بینند علت چیست؟ فرمود: آری‌ای جابر! همین‌طور است، خداوند عزوجل، مؤمنان را از سرشت (طینت) بهشت آفرید و نسیم روح خود را در آن دمید. از این رو، مؤمن برادر مؤمن است، چون یکی از این روح‌ها در یکی از شهرها به او حزن (اندوهی) برسد، این مؤمن نیز محزون خواهد شد، چون که هم‌سرشت اوست.