تنبلی
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: از دو صفت بپرهیز، ملالت و تنبلی. اگر ملول باشی حق را تحمل نکنی. اگر تنبل باشی، از ادای حق بازمانی و در دعایی پیامبر عرض می‌کند: خدایا به تو از کاهلی (فَشَل) و تنبلی پناه می‌برم و ما را به نشاط دادن منت بگذار. چون تنبلی، موافق طبع نفس است و نفس می‌خواهد، از طاعات و کارهای سنگین فرار کند، پس شخص تنبل 1- نوعاً به تأخیر، کارها را انجام می‌دهد 2- و فرصت‌ها را از دست می‌دهد 3- و تحلیل‌وار، حرکت می‌کند 4- و خواهش از این و آن برای کارشان کند و این بسیار مذموم است. هر کس در کار دنیایش تنبل باشد، پس در کار آخرتش تنبل‌تر است.