توصیف اسماء الهی در سحرها

در دعای سحر که از امام باقر علیه‌السلام نقل شده است: بعضی اسماء و صفات و افعال الهی به وصف خاص تعریف شده است که فهمیدن آن خالی از لطف و ظرافت نیست، امام این‌طور عرضه داشته است:

1- «کل بهائک بهی»: همه تابش تو درخشنده است.

2- «کل جمالک جمیل»: همه زیبایی‌های تو زیباست.

3- «کل جلالک جلیل»: همه شکوه‌های تو شکوه است.

4- «کل عظمتک عظیمه»: همه بزرگواری‌ات بزرگ است.

5- «کل نورک نیّر»: همه روشنایی‌ات روشنی‌بخش است.

6- «کل رحمتک واسعه»: همه مهرت گسترده است.

7- «کل کلماتک تامه»: همه سخنانت رساترین است.

8- «کل کمالک کامل»: همه آراستگی صفاتت بی‌عیب است.

9- «کل اسمائک کبیره»: همه نام‌هایت بزرگ است.

10- «کل عزتک عزیزه»: همه سربلندی‌ات ارجمند است.

11- «کل مشیتک ماضیه»: همه اراده (خواسته‌ات) گذرنده است.

12- «کل قدرتک مستطیله»: همه توانایی تو دربرگیرنده است.

13- «کل علمک نافذ»: همه دانش تو معتبر و قابل‌اجراست.

14- «کل قولک رضی»: همه گفتارت پسندیده است.

15- «کل مسائلک حبیبه»: همه درخواست‌های تو دوست‌داشتنی است.

16- «کل شرفک شریف»: همه بلندمرتبه‌ات بلند قدر است.

17- «کل سلطانک دائم»: همه فرمانروایی‌ات ابدی است.

18- «کل ملکک فاخر»: همه پادشاهی تو سرافراز است.

19- «کل علوک عال»: همه برتری‌هایت والاست.

20- «کل منّک قدیم»: همه احسان و نیکی‌ات دیرینه است.

21- «کل آیاتک کریمه»: همه نشانه‌هایت گرامی است.