توصیف امیرالمؤمنین علیه‌السلام
امام صادق علیه‌السلام فرمود: دوست علی نمی‌خورد مگر از حلال، زیرا که علی علیه‌السلام چنین بود. قسم به آن کسی که جان او را (علی علیه‌السلام) قبض کرد، در دنیا حرام نخورد نه کم و نه بیش تا از دنیا رفت. هرگز بر او دو کار پیش نیامد که هر دو طاعت خداوند باشند مگر سخت‌تر و شدیدترین آن‌ها را انجام می‌داد؛ و هیچ مطلبی به رسول خدا نرسید مگر اینکه علی علیه‌السلام را متوجه آن گردانید نظر به وثوقی که با وی داشت.
احدی از این امت را به کردار او طاقت نباشد مگر خودش، عمل او به عمل کسی مانند بود که پیوسته به‌جانب بهشت و دوزخ چشم دوخته بود. هزار مملوک از عین مال خود که با دست و عرق پیشانی به دست آورده خرید و برای رضای خدا و خشنودی او و آزادی از عذاب جهنم، آن‌ها را آزاد کرد.
غذای او نبود مگر سرکه و زیتون و حلوای او، اگر می‌یافت از خرما بود، لباسش کرباس بود و هرگاه از لباسش زیاد می‌آمد آن را با کاردی (که مو و پشم را از بدن گوسفند می‌چینند)، می‌برید و جدا می‌کرد. (غایة المرام- کفایة الخصام، ص 648)