ثابت بودن در دین

از مهم‌ترین مسائل اعتقادی برای هر دین‌دار و محب اهل‌بیت آن است که همیشه ثابت‌قدم باشد و شبهه و تزلزل او را هلاک نکند. امام صادق علیه‌السلام به عبدالله سنان فرمود: زود است که به شما شبهه می‌رسد و نجات نمی‌یابد در آن مگر کسی که دعای غریق را (با توجه) بخواند و آن دعا این است: «یا اللهُ یا رحمانُ یا رحیمُ یا مُقَلّبَ القُلُوب ثَبّت قَلبی علی دینک»: یعنی پروردگارا! ای بخشاینده! ای مهربان! ای دگرگون کننده قلب‌ها! قلب مرا بر دینت ثابت‌قدم بدار. در زیارت جامعه کبیره امام هادی علیه‌السلام به ما چنین می‌آموزد که دوستان چنین عرض می‌کنند: «فَثَبتی اللهُ ابداً ما حَییتُ عَلی مُوالاتکم وَ مَحَبّتکم وَدینکم»: یعنی ای امامان من! خدا برای همیشه تا زنده‌ام بر پیروی و دوستی و دین شما مرا ثابت و پا برجا بدارد. در سجده زیارت عاشورا که از امام باقر علیه‌السلام رسیده است چنین می‌گوییم: «وَثَبّت لی قَدَمَ صدق عندَک مَعَ الحُسَین وَ اَصحاب الحُسین»: یعنی خدایا! گام راستین مرا نزد خودت ثابت دار با امام حسین علیه‌السلام و یاران امام.