جانِ جان

وجودِ ممکن مراتبی از ظهور حق است و اعتباری و مقیّد و محدود هست. پس آنچه ما از نی وجود نوایی داریم اصلش از حضرت بی‌مثال وجود مطلق است. ما، نیست هست‌نما هستیم. ما مانند پرچم هستیم که باد فیض حضرت مهدی علیه‌السلام ما را به این‌طرف و آن‌طرف به جهش درمی‌آورد. فیضش دائمی است که به خاطر ظهور زیاد به چشم نمی‌آید و ما حرکت آشکار خود را به چشم ظاهر می‌بینیم. پس ای منتظران، بودِ ما، از بودِ اوست و همهٔ افعال و احوال ما از عنایت ایشان قابل درخشش است. در واقع حضرت علیه‌السلام، ما هستی نماها را دچار محبت ازلی خود کرده است؛ پس به زبان قال و حال عاجزانه می‌گوییم:

منگر اندر ما، مکن در ما نظر **** اندر اِکرام و سَخای خود نگر