جاننثار
حقیقت این است که بندهٔ جاننثار نیستیم، به زبان میگوییم و ادّعا هم داریم، امّا در وقت امتحان در این آخرالزمان، معلوم نیست تا چه حد، جانمان را فدای اماممان کنیم؛ تا جایی که حتّی ذرّهای خطور منفی هم نداشته باشیم.
مرد باید کز طلب وز انتظار **** هر زمان در ره کند صد جان نثار
کارهایمان محجوب مولایمان است و دوغ خورده، هرزه مستی میکنیم، بعد ادّعای جاننثاری مطلق و عشق و فنای در او را داریم!