جلیل
جلیل از جلال و عظمت است و معنایش بزرگی قدر و شأن و منزلت و عظمت اوست که همه در پیشگاه او ناچیز و کوچک هستند.
جلیل بودن خدا به بزرگی صفات و اسماء و کمال و کبریایی اوست و این نامی است که مخلوقات از هیبت و بزرگی این نام می‌ترسند.
در دعای سحر شب‌های ماه رمضان از امام باقر علیه‌السلام آمده: «کلّ جَلالِکَ جَلیل: همه سربلندی تو بزرگوار و والاست.»
چون که موصوفی به اوصاف جلیل **** زآتش امراض بگذر چون خلیل (مثنوی)