جنّات عدن

جنّات عَدن به معنای بهشت ماندنی و از بین نرفتنی است. چون عدن به معنای اقامت و استواری است.

پیامبر فرمود: عدن، خانه خدا است که هیچ چشمی آن را ندیده و صورتش به قلب هیچ بشری خطور نکرده و غیر از سه طایفه کسی را در آن راه نیست. انبیا، صدیقین و شهدا. خدای تعالی فرمود: «خوشا به حال کسی که به درون تو درآید».

در حدیثی که از امام زین‌العابدین علیه‌السلام در تفسیر آمده که اهل بهشت بعد از آن‌که به حور و قصور و میوه و عسل و حورالعین و چشمه‌سارها و … می‌رسند و بهره می‌برند، خداوند بر آنان تجلّی می‌نماید و می‌فرماید: «میل دارید به شما از کرامتی بالاتر از آنچه دارید، خبر دهم؟»

عرض می‌کنند: آری، آن کدام خیر است که از این بهشت بهتر است؟ می‌فرماید: «رضایت من از شما و دوستی من نسبت به شما». آنان گویند: این بهتر و گواراتر است.

آنگاه امام‌ سجاد علیه‌السلام این آیه را تلاوت کرد: «خداوند به مردان مؤمن و زنان مؤمنه به بهشتی که جویبارها از زیر (بن) آن روان است و در آن جاودانند، وعده داده. نیز جایگاه‌هایی پاک در جنات عدن در بوستان‌های جاودان و خشنودی خداوند برتر از آن است و این همان رستگاری سترگ است».