جهت استخلاص

یکی از خلفای جور، یک نفر شیعه را به اعدام محکوم کرده بود و می‌خواست او را به دار آویزد. در همان لحظه نامه‌ای به خط امام صادق علیه‌السلام را به او رساندند که در آن دعایی بود که برای استخلاص او نوشته شده بود به این صورت: «یا کائناً قَبَل کل شی‌ء و یا کائناً بعدَ کلّ شَی‌ء اَلبسنی درعَک الحَصینه من شر جمیع خلقک» یعنی «ای خدایی که پیش از هر چیز و بعد از هر چیز هستی و همه‌چیز را به وجود آوردی، آن زره محفوظ خود که انسان را، از شرّ تمام خلقت محافظت می‌کند بر من بپوشان» آن شیعه گوید: آن دعا را خواندم پس مأمورین آمدند مرا از زندان آزاد نمودند.