حجّت

حجّت دلیلی است که مقصود را روشن می‌کند.

در سوره انعام ۱۴۹ فرمود: «قل فللّه الحجَّةَ البالغة: بگو برهان رسا از آن خداوند است.»

امام کاظم علیه‌السلام فرمود: «به‌راستی خدا را بر مردم دو حجّت است: حجّتی آشکار و حجّتی نهان؛ و امّا حجّت آشکار فرستاده شدگان و پیغمبران و امامان هستند و حجّت نهان عقل‌هایند.»

عقل سلیم حجّت درونی است.

اگر حجّت از زمین برداشته شود، زمین اهلش را فرومی‌برد. حجّت خدا در ولیّ امر اوست که با پیروی از او افراد رستگار می‌شوند.

پس انبیاء و اوصیاء و امامان که خلیفه خدا هستند، حجّت بر مردم‌اند و اولیای الهی بعد از این‌ها حجّت‌اند برای هدایت مردم.