حد شراب‌خوار
قدامه بن مظعون (شوهر خواهر عمر بن خطاب) شراب خورد؛ عمر خواست او را حد بزند که قدامه گفت: بر من حدود الهی واجب نیست، زیرا خداوند فرموده است: «لیس علی الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات جناح فیما طعموا إذا ما اتّقوا و آمنوا و عملوا الصّالحات»(مائده:93) یعنی آنآن‌که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، باکی نیست در آنچه خوردند، هنگامی‌که تقوا بورزند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند.
عمر با شنیدن این مطلب حد را بر او جاری نکرد.
چون این قضیه به گوش حضرت علی علیه‌السلام رسید، به نزد عمر رفت و بدو گفت: چرا حد الهی در خوردن شراب را بر قدامه، جاری نکردی؟
عمر گفت: او آیه‌ای از قرآن خواند و آیه را نزد حضرت خواند. حضرت فرمود: قدامه و هر کسی که روش او را دنبال کند از اهل این آیه نیست، چون آنآن‌که ایمان آرند و عمل نیکو کنند حرام را حلال نکنند؛ پس قدامه را برگردان و او را به توبه دعوت نما، اگر توبه کرد حد شراب‌خوار را بر او جاری نما و اگر توبه نکرد او را بکش که از ملّت اسلام خارج شده است.
عمر وقتی از مسئله آگاه شد قدامه را از چگونگی مسئله خبردار کرد و او را به توبه دعوت کرد، ولی نمی‌دانست چه مقدار حد بر او جاری سازد؛ به امیرالمؤمنین عرض کرد: چه مقدار حد بر او جاری کنم؟ حضرت فرمود: هشتاد تازیانه بر او بزن، به‌درستی که شراب‌خوار، وقتی شراب خورد مست شود، هنگامی‌که مست شد هذیان گوید و چون بیهوده گفت، دشنام دهد.
پس عمر هشتاد تازیانه به دستور حضرت، بر قدامه زد.(الارشاد، ص 108)