حسد

شخص حاسد ضررش قبل از آن‌که به محسود برسد به خودش می‌رسد؛ مانند ابلیس که به خاطر حسادتش به حضرت آدم، لعنت ابدی نصیبش شد و حضرت آدم به نبوت و مقام بلند رسید. میزان عمل حاسد، ضعیف و میزان عمل محسود، سنگین است. بهر کس آنچه از طرف خداوند قسمت شده است می‌رسد. پس، از حسد به حاسد نفعی نمی‌رسد و زیانی به محسود نمی‌رسد. اصل حسد از کوری قلب و انکار فضل الهی است که دو بال کفرند. به‌وسیله حسد قابیل برادرش را کشت و به هلاکت ابدی افتاد. شخص حاسد چون مصرّ به حسادت شود، موفق به توبه نخواهد شد و معالجه‌اش کار مشکلی است.