حفظ زبان

در زمان غیبت امر شده که «زبان‌های خود را حفظ کنید».(۱) یکی از علّت‌ها، آن است که با زبانی که شیعه، امام خود را می‌خواند و دعا می‌کند و راز و نیاز می‌نماید، آن را آلوده به گناه نکند که اگر آلودگی در زبان وارد شد، نورانیّت قبلی زبان ‌که مشغول به کارهای مهدوی بود را حبط می‌کند؛ و این خسارت بزرگی است که نباید از آن به‌سادگی گذشت.