علمای عامل

امام هادی علیه‌السلام فرمود: «اگر در زمان غیبت قائم ما، نبودند علمائی که مردم را دعوت و راهنمایی به‌سوی او نمایند و دفاع از دین خدا به‌وسیلهٔ حجّت‌های خداوند تعالی کنند و ضعیفان را دستگیری نمایند و بندگان خدا را از دام‌های ابلیس و طرفداران او و از شبکه‌های ناصبی‌ها (دشمن اهل‌بیت) نجات دهند، کسی باقی نمی‌ماند مگر از دین خدا مرتد می‌شدند. علما رشتهٔ قلوب ضعیفان شیعه را به دست می‌گیرند، چنانکه ناخدای کشتی، سکّان کشتی را به دست می‌گیرد. آن‌ها در نزد خداوند عزوجل از همه برترند.»(۱)