حق

چون خداوند بذاته و صفاته غیر قابل زوال است لذا حق از اسماء حسنای اوست.

او به حق دارندهٔ سلطنت مطلق است.

امر خدا همه حق است و باطل در آن نیست و بهتر است که گفته شود ذات و افعال و صفات خدا حق است؛ یعنی همهٔ آن‌ها مطابق واقع و در جای و موقع خویش است.

او دارندهٔ سلطنت مطلق است. همه‌چیز را بر درستی استوار کرد و موجودیت مخلوقات از حقّانیّت او نمودار شدند. هر حقّی صاحب حقّی دارد و آنکه بذاته حق او راست و غیر او نیست.

بندگان را سزاوار است به حقّانیت او اعتراف و در عبودیت راستی و درستی روا دارند.

در سوره حج ۶ فرمود: «انَّ الله هُو الحق: همانا خداوند است که راستین است.»

چون که با حق متّصل گردید جان **** ذکر آن این است و ذکر این است آن (مثنوی)