خدا در کجاست؟!

یکی از پیشوایان یهود، نزد ابی بکر آمد و گفت: تو خلیفه پیامبر این امّتی؟ ابی بکر گفت: آری؛ یهودی گفت: ما در تورات دیدیم که خلفای انبیاء دانشمندترین امّت آن پیامبرند، پس به من بگو خدا کجاست؟ در آسمان است یا در زمین؟ ابی بکر گفت: خدا در آسمان، بر عرش است!! یهودی گفت: پس زمین از خدا خالی خواهد بود و برای شما خدا در جایی است و در جایی دیگر نیست.

ابی بکر گفت: این کلام کافران است، از من دور شو و الّا تو را می‌کشم؛ دانشمند یهودی با تعجّب و تمسخر به اسلام، از او جدا شد در راه، حضرت علی علیه‌السلام به او برخورد و فرمود: ای یهودی! می‌دانم چه سؤالی کردی و ابی بکر چه جوابی به تو داد، ولی ما می‌گوییم: خداوند- عزّوجلّ- مکان را خلق کرد پس جایی برای او نیست؛ او در هر مکانی بدون تماس و مجاورت است و علم او به آنچه در مکان است فراگرفته است و هیچ‌چیزی از تدبیر او بیرون نیست و من آنچه در کتاب شما که حرف‌های مرا تصدیق می‌کند آگاه می‌کنم، اگر شما را آگاه کردم، ایمان می‌آوری؟

یهودی گفت: آری؛ حضرت فرمود: آیا در بعضی کتاب شما (تورات) نیست که حضرت موسی بن عمران روزی نشسته بود که ملکی از سمت مشرق نزد او آمد و حضرت موسی فرمود: از کجا آمدی؟ ملک گفت: از نزد خدای- عزّوجلّ- بعدازآن، فرشته‌ای از جانب مشرق آمد، حضرت موسی فرمود: از کجا آمدی؟ فرشته گفت: از نزد خدای- عزّوجلّ- پس از آن ملک دیگری آمد و گفت: از آسمان هفتم از نزد خداوند- عزّوجلّ- آمدم؛ باز فرشته‌ای دیگر آمد و گفت: من از نزد خدای- عزّوجلّ- از زمین هفتم آمدم.

حضرت موسی فرمود: منزّه است خدایی که بیرون از مکان نیست و نزدیک‌تر به مکانی دیگر نیست.

یهودی گفت: شهادت می‌دهم که این کلام حق است و شما (علی علیه‌السلام) سزاوارتر به مقام نبوّت هستی از آن کس که فعلاً بر خلافت نشسته است. (الارشاد: ص 108)