خزان
نفس حضرت محبوب به‌منزله بهار است و نفس امّاره به‌مثابه پائیز است، برای بهاری شدن چاره‌ای نیست جز آنکه از عقل جزئی رهاشده و به عقل کلی متّصل شویم. اگر شخص منتظر به دنبال پیوستگی برود و در پی آن باشد، می‌تواند از پای بند نفس بیرون آید و از خزانی شدن روح نجات پیدا کند. یکی از دلایل و موانعی که باعث می‌شود منتظر روحش صفا نداشته باشد و در زنجیر نفس و حجاب گرفتار گردد، عدم قابلیت اخذ دم بهاری در وی است؛ لذا پائیز یعنی محرومیت از دم بهاری، وجودش را فرامی‌گیرد و موجب غم و رکودش می‌شود. پس کوشش و توسّل برای جلب عنایت و دریافت نسیم بهاری واجب است.