خورشید در فرمان علی علیه‌السلام
چون حضرت، خواست با همراهان در شهر بابل (نزدیک کوفه) از شط فرات بگذرد، بسیاری از اصحاب، مشغول جمع‌آوری اثاثیه و چهارپایان بودند؛ حضرت آن وقت نماز عصر را با عدّهٔ کمی برقرار کرد، هنوز همه همراهان از شط عبور نکرده بودند که خورشید غروب کرد و نماز عصر بسیاری از آنان فوت شد و فضیلت جماعت هم عموماً از دستشان رفت. پس به حضرت دراین‌باره سخن گفتند که چکار کنیم؟ حضرت، وقتی حرف‌های آنان را شنید از خداوند خواست که خورشید را برگرداند تا نماز عصرشان را بخوانند.
خداوند، دعای حضرت را مستجاب کرد و خورشید را به افق نماز عصر بازگردانید؛ وقتی نماز عصر را خواندند در جا خورشید غروب کرد و صدای شدیدی از آن برخاست که جمعیت ترسیدند و تسبیح و تهلیل و استغفار گفتند و بر این نعمت که میانشان ظاهر شد، خدا را شکر گفتند و این خبر در همه شهرها منتشر شد و زبانزد مردم گشت. (الارشاد، ص 182)