خورشید

خورشید، اشاره است به ذات احدیت.

صحبت حکّام، ظلمت شب یلداست **** نور ز خورشید جوی، بو که برآید

طالب درّ و گوهر نیست و گرنه خورشید **** همچنان در عمل معدن و کانست که بود (حافظ)

کیفَ مَدَّ الظِّلّ نقش اولیاست **** کاو دلیل نور خورشید خداست (مثنوی)

چو خورشید جهان بِنمایَدَت چهر **** نماند نور ناهید و مه و مهر (شبستری)