دجّال

دجّال به معنای کذّاب و دروغ‌گوی است و عرب او را مسیح کاذب گوید.

دجّال اکبر، دجّال شخصی است و آمدن او از علائم ظهور امام زمان علیه‌السلام است که پیش از ظهور آن حضرت پیدا شده و در دورهٔ چهل روزه یا چهل سالهٔ خود دنیا را پر از ظلم و کفر می‌کند. دجّال همهٔ عالم را می‌گیرد امّا به مکّه و مدینه نمی‌رود و سرانجام مهدی موعود علیه‌السلام او دفع می‌کند و به دست مسیح علیه‌السلام کشته می‌شود و دنیا پر از عدل می‌شود.

دجّال مردی است یک چشم و سرخ‌روی با موهای کوتاه و پیچیده و سینه‌ای پهن.

امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «… کسی که ادعای او (دجّال) را تصدیق کند شقی و کسی که او را تکذیب کند، سعادتمند است. چشم راست ندارد و چشم دیگرش در پیشانی اوست. غالب پیروان او زنازاده‌اند …»

امّا دجّال نوعی که مظهر دروغ‌گویی است چنان‌که مقاتل بن سلیمان در علم حدیث که او را فاسق شمرده‌اند و خدا را دارای جسم همانند انسان می‌دانسته و به دروغ‌گویی شهرت داشته و او دجّال جسوری بود و مدعی بزرگی بود و می‌گفت از من هرچه غیر عرش بپرسید و وقتی می‌پرسیدند در جواب می‌ماند و این نوع دجّال در همهٔ اعصار هستند و اینان مدّعی روش باطل و علمدار لشگر شیاطین‌اند.

او به سرِ، دجّال یک چشم لعین **** ای خدا! فریادرس نِعمَ الْمُعین (مثنوی)

رسول خدا صلی‌الله علیه و آله فرمود: «خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد جز این قوم خود را از خطر وجود دجّال ترسانید.»

و نیز فرمود: «جز دجّال کسی که برای امّت من هراس‌آورتر است پیشوایان گمراه‌کننده: ائمة مظلّون.»

کجاست صوفی دجّال فعل ملحد شکل؟ **** بگو بسوز که مهدی دین پناه رسید (حافظ)