درخت مهدوی

ای خوانندهٔ محترم! حضرت آدم علیه‌السلام وقتی به درخت ممنوعه نزدیک شد، هبوط کرد و به خداوند عرض کرد: «پروردگارا همانا ما بر خود ستم کردیم». (اعراف/۲۳) چطور ما در عمرمان، بارها گناه کبیره و صغیره انجام دادیم، به خدا و نائبش نمی‌گوییم ما به خود ستم کردیم، اگر همه گفتیم، از سوز دل نبوده، بلکه سرسری و لفّاظی و به عادت بوده است. ما مانند پدرمان حضرت آدم علیه‌السلام، به امام خود بگوییم ما همیشه به درخت ممنوعه نزدیک شدیم و از سوز دل، اعتراف و اقرار می‌کنیم تا توّابیت و رحمت خاصه‌ات، شامل حال ما شود و همانند پدرمان، مورد بخشایش قرار بگیریم و اگر ما را نیامرزی و بر ما نبخشایی، بی‌گمان از زیانکاران خواهیم بود. (اعراف/۲۳) بسیاری شصت سال از عمرشان گذشته و میلشان به درخت ممنوعه بوده، به خود نیامده تا به درخت مهدوی نزدیک شوند.