درد را می‌کشید
نقل شده که عارف بالله آخوند کاشی اواخر عمر مریض شد. عارف ربّانی آقا محمّد بیدآبادی برای مداوای ایشان نوشت که ۲۰۲ مرتبه به عدد «ربّ» این آیه را بخواند:
«ربّ أنّی مَسَّنِیَ الضُّر و أنت أرحم الرّاحمین». (سوره انبیاء، آیه ۸۳)
یعنی ایّوب آنگاه که پروردگارش را خواند که به من گزند (رنج) رسیده است و تو بخشاینده‌ترین بخشایندگانی، پس او را پاسخ گفتیم و گزندی که با وی بود را از او زدودیم. (در آیه ربّه دارد)
آخوند کاشی این دستورالعمل را دید گفت: «دوای من همین است».
بنده عرض می‌کنم در طول بیش از ده سال به خاطر امراض مختلف و سکته، حضرت استاد بیمار بود و خود برای بیماران نسخه می‌پیچید و دستورالعمل می‌داد، حتی یک بار از ایشان نشنیدم که بفرماید برای بیماریم دعا کنید یا ختمی بگیرید.
درد را می‌کشید و تحمّل می‌کرد و تسلیم قضا و قدر بود. این از بهترین درس‌های عملی بود که جنابش به شاگردان و دوستانش دادند.
من از درمان و درد و وصل و هجران **** پسندم آنچه را جانان پسندد