دعای بعد از هر نماز واجب (اللّٰهُمَّ بَلِّغ)
در کتاب الاختیار نوشته سید بن الباقی از امام صادق علیه‌السلام آمده که فرمود: «هر کسی بعد از هر نماز فریضه، این دعا را بخواند، امام (م ح م د) بن الحسن علیه‌السلام (حجة بن حسن العسکری) را در بیداری یا خواب خواهد دید:
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ اَللّٰهُمَّ بَلِّغْ مَوْلاٰنٰا صٰاحِبَ الزَّمٰانِ أَیْنَمٰا کٰانَ وَ حَیْثُمٰا کٰانَ مِنْ مَشٰارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغٰارِبِهٰا، سَهْلِهٰا وَ جَبَلِهٰا عَنّیٖ وَ عَنْ وٰالِدَیَّ وَ عَنْ وُلْدیٖ وَ إِخْوٰانِی التَّحِیَّةَ وَالسَّلاٰمَ عَدَدَ خَلْقِ اللَّهِ وَزِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مٰا أَحْصٰاهُ کِتٰابُهُ وَ أَحٰاطَ بِهِ عِلْمُهُ. | بار خدایا! به مولای ما صاحب‌الزمان هر کجا که هست و به هر سوی رو می‌کند از مشارق و مغارب زمین، هموارها و ناهمواری‌های آن، از طرف من و والدینم و فرزندانم و برادرانم تحیّت و سلام برسان، به تعداد خلق خدا و به وزن عرش الهی و آنچه کتابش شمارش نموده، و علمش به آن احاطه کرده است. |
| اللّٰهُمَّ إِنّیٖ أُجَدِّدُ لَهُ فیٖ صَبیٖحَةِ هٰذَا الیَوْمِ وَ مٰا عِشْتُ فیٖهِ مِنْ أَیّامِ حَیٰاتیٖ عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فیٖ عُنُقیٖ لٰا أَحُولُ عَنْهٰا وَ لاٰ أَزُولُ أَبَداً، اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنیٖ مِنْ أَنْصٰارِهِ وَالذّٰابّیٖنَ عَنْهُ وَالمُمْتَثِلیٖنَ لِأَوٰامِرِهِ وَ نَوٰاهیٖهِ فیٖ أَیّٰامِهِ وَالمُسْتَشْهَدیٖنَ بَیْنَ یَدَیْهِ. | پروردگارا! من در صبح این روز و تا زنده هستم در همهٔ روزهای زندگانی‌ام پیمان و عقد و بیعتی از برای او در گردنم تجدید و تازه می‌کنم که نه از آن روی گردانم و نه هیچ‌گاه آن‌ها را بشکنم، پروردگارا! مرا از یاران و مدافعان از حریمش، و فرمان‌برداران اوامر و نواهی آن بزرگوار در ایّام حکومتش و شهید شدگان در پیشگاهش قرار ده. |
| اَللّٰهُمَّ إِنْ حٰالَ بَیْنیٖ وَ بَیْنَهُ المَوْتُ الَّذیٖ جَعَلْتَهُ عَلیٰ عِبٰادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً فَأَخْرِجْنیٖ مِنْ قَبْریٖ مُؤْتَزِراً کَفَنیٖ شٰاهِراً سَیْفیٖ مُجَرِّداً قَنٰاتیٖ مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّٰاعیٖ فِی الْحٰاضِرِ وَالْبٰادیٖ. | بارالها! اگر میان من و او با مرگ که بر بندگانت امر قطعی و حتمی تقدیر فرموده‌ای، جدایی افتاد، پس [هنگام ظهورش] مرا از قبر بیرون آور در حالی که کفنم را به کمر بسته و شمشیرم را کشیده و نیزه‌ام را برهنه نموده باشم، دعوت آن دعوت‌کنندهٔ حق را در شهر و بیابان لبیک گویم. |
| اَللّٰهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشیٖدَةَ وَالغُرَّةَ الْحَمیٖدَةَ، وَاکْحُلْ بَصَریٖ بِنَظْرَةٍ مِنّیٖ إِلَیْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ. اَللّٰهُمَّ اشْدُدْ أَزْرَهُ وَ قَوِّ ظَهْرَهُ وَ طَوِّلْ عُمُرَهُ. | پروردگارا! آن رخسار زیبای رشید و [صاحب] جبین ستوده را نشانم ده، و دیده‌ام را با سرمه نگاهی به او روشنایی بخش، و فرجش را تعجیل و برنامه قیامش را آسان فرمای. پروردگارا! به او نیرو عطا کن و پشتش را محکم ساز و عمرش را طولانی نما. |
| وَاعْمُرِ اللّٰهُمَّ بِهِ بِلاٰدَکَ وَأَحْیِ بِهِ عِبٰادَکَ فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ، ظَهَرَ الفَسٰادُ فِی البَرِّ وَالْبَحْرِ بِمٰا کَسَبَتْ أَیْدِی النّاسِ، فَأَظْهِرِ اللّٰهُمَّ لَنٰا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ المُسَمّیٰ بِاسْمِ رَسُولِکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَتّیٰ لاٰ یَظْفَرَ بِشَیْءٍ مِنَ الْبٰاطِلِ إِلّاٰ مَزَّقَهُ وَ یُحِقَّ اللَّهُ الْحَقَّ بِکَلِمٰاتِهِ وَ یُحَقِّقَهُ. | و به وجود او سرزمین‌هایت را آباد گردان و حیات ده بندگانت را که تو فرموده‌ای و قول تو حقّ است، فساد در خشکی و دریا بر اثر کردارهای مردم آشکار شد. پس ای پروردگار! آشکار کن ولیّ خودت و فرزند دختر پیامبرت را که همنام اوست تا از باطل چیزی باقی نگذارد، و خداوند حق را با کلمات خویش اثبات و محقق دارد. |
| اَللّٰهُمَّ اکْشِفْ هٰذِهِ الغُمَّةَ عَنْ هَذِهِ الأُمَّةِ بِظُهُورِهِ إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیٖداً وَ نَریٰهُ قَریٖباً وَ صَلَّی اللَّهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ(۱) | بارالها! این غم بزرگ [غیبت] را با ظهور او از این امّت بر طرف ساز، که آن‌ها (مخالفین) ظهورش را دور می‌پندارند و ما آن را نزدیک می‌بینیم و درود خداوند بر محمد و آل او باد. |