دعای هر صبح و شام (اللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَصْبَحْتُ)
مرحوم کلینی به سند خود از فرات بن الأحنف از امام صادق علیه‌السلام روایت کرده که فرمود: «هر چه واگذاری این را ترک مکن که در هر صبح و شام بگویی:
| اَللّٰهُمَّ إِنّیٖ أَصْبَحْتُ أَستَغْفِرُکَ فیٖ هٰذَا الصَّبٰاحِ وَ فیٖ هٰذَا الْیَوْمِ لِأَهْلِ رَحْمَتِکَ وَ أَبرَءُ إِلَیْکَ مِنْ أَهْلِ لَعْنَتِکَ. اَللّٰهُمَّ إِنّیٖ أَصْبَحْتُ أَبْرَءُ إِلَیْکَ فیٖ هٰذَا الْیَومِ وَ فٖی هٰذَا الصَّبٰاحِ مِمَّنْ نَحْنُ بَیْنَ ظَهْرٰانیٖهِمْ مِنَ الْمُشرِکیٖنَ وَ مِمّٰا کٰانُوا یَعبُدُونَ إِنَّهُمْ کٰانُوا قَوْمَ سَوءٍ فٰاسِقیٖنَ. | خداوندا! من صبح کردم در حالی که در این صبح و در این روز برای اهل رحمتت از تو مغفرت می‌خواهم و از اهل لعنتت به‌سوی تو بیزاری می‌جویم. بار خدایا! من صبح کردم درحالی‌که در این صبح گاه به‌سوی تو بیزاری می‌جویم از مشرکانی که ما در لابه‌لای آن‌ها هستیم و از آنچه آن‌ها می‌پرستند، به‌درستی که آنان مردمان بد فاسقی می‌باشند. |
| اَللّٰهُمَّ اجْعَلْ مٰا أَنزَلْتَ مِنَ السَّمٰاءِ إِلَی الأَرْضِ فیٖ هٰذَا الصَّبٰاحِ وَ فٖی هٰذَا الْیَومِ بَرَکَةً عَلیٰ أَولِیٰائِکَ وَ عِقٰاباً عَلیٰ أَعدٰائِکَ اَللّٰهُمَّ وٰالِ مَنْ وٰالاٰکَ وَ عٰادِ مَنْ عٰادٰاکَ. اَللّٰهُمَّ اخْتِمْ لیٖ بِالأَمْنِ وَ الإیٖمٰانِ کُلَّمٰا طَلَعَتْ شَمْسٌ أَوْ غَرَبَتْ. | بار خدایا! آنچه در این صبح و در این روز از سوی آسمان به زمین نازل فرموده‌ای بر دوستانت برکت و بر دشمنانت عقوبت قرار ده. خداوندا! هر آنکه تو را دوست می‌دارد با او دوستی کن و با هر که با تو دشمنی می‌ورزد، دشمنی کن. خداوندا! عاقبت کار مرا هرگاه که آفتاب برآید یا غروب کند، با اَمن و ایمان به پایان رسان. |
| اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لٖی وَ لِوٰالِدَیَّ وَ ارْحَمْهُمٰا کَمٰا رَبَّیٰانیٖ صَغیٖراً اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤمِنیٖنَ وَ الْمُؤمِنٰاتِ وَ الْمُسْلِمیٖنَ وَ الْمُسْلِمٰاتِ اَلأَحْیٰاءِ مِنْهُم وَ الْأَمْوٰاتِ اَللّٰهُمَّ إِنَّکَ تَعلَمُ مُنْقَلَبَهُمْ وَ مَثْوٰاهُمُ. | خداوندا! مرا و والدینم را بیامرز و آن‌ها را رحم کن هم چنان‌که از کودکی پرورشم دادند. بار خدایا! تو خود می‌دانی که چه دگرگونی‌ها یابند و عاقبت کارشان چه خواهد شد. |
| اَللّٰهُمَّ احْفَظْ إِمٰامَ الْمُسْلِمیٖنَ بِحِفْظِ الإیٖمٰانِ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزیٖزاً وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسیٖراً وَ اجْعَل لَهُ وَ لَنٰا مِنْ لَدُنْکَ سُلْطٰاناً نَصیٖراً. | خداوندا! امام مسلمانان را به حفظ ایمان نگاه‌دار و او را به پیروزی شکست‌ناپذیری برسان و برای او راه فتح و ظفر را به آسانی بگشای و برای او و ما از سوی خویش حکومت یاری شده‌ای قرار ده. |
| اَللّٰهُمَّ الْعَنْ فُلاٰناً وَ فُلاٰناً وَ الْفِرَقَ الْمُختَلِفَةَ عَلیٰ رَسُولِکَ وَ وُلاٰةِ الْأَمْرِ بَعْدَ رَسُولِکَ وَ الأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ وَ شیٖعَتِهِمْ وَ أَسْأَلُکَ الزِّیٰادَةَ مِنْ فَضْلِکَ وَ الْإِقرٰارَ بِمٰا جٰاءَ مِنْ عِنْدِکَ وَ التَّسْلیٖمَ لِأَمْرِکَ وَ الْمُحٰافَظَةَ عَلیٰ مٰا أَمَرْتَ بِهِ لاٰ أَبْتَغیٖ بِهِ بَدَلاً وَ لاٰ أَشْتَریٖ بِهِ ثَمَناً قَلیٖلاً. | خداوندا! فلانی و فلانی و گروه‌های مخالف علیه فرستاده‌ات و علیه والیان امر بعد از رسولت، و علیه امامان پس از او و شیعیانشان را لعنت کن، و از تو می‌خواهم که از فضل خود بر من بیفزای و (توفیق) اقرار به آنچه از سوی تو آمده و تسلیم امر تو بودن و رعایت آنچه فرمان داده‌ای که چیز دیگری جای آن نپذیرم و آن را به قیمت اندک نگیرم به من عطا کنی. |
| اَللّٰهُمَّ اهْدِنیٖ فیٖ مَنْ هَدَیْتَ وَ قِنیٖ شَرَّ مٰا قَضَیْتَ إِنَّکَ تَقْضیٖ وَ لاٰ یُقْضیٰ عَلَیْکَ وَ لاٰ یَذِلُّ مَنْ وٰالَیْتَ، تَبٰارَکْتَ وَ تَعٰالَیْتَ، سُبْحٰانَکَ رَبَّ الْبَیْتِ تَقَبَّلْ مِنّیٖ دُعٰائیٖ وَ مٰا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ مِنْ خَیْرٍ فَضٰاعِفْهُ لیٖ أَضْعٰافاً کَثیٖرَةً وَ آتِنٰا مِنْ لَدُنْکَ [رَحمَةً وَ] أَجْراً عَظیٖماً. | خداوندا! مرا در میان آن کس که هدایت کرده‌ای هدایت فرما و از شرّ آنچه آفریده‌ای مصون بدار، به‌درستی که تو حتم می‌کنی و بر تو حتم نمی‌شود و هر آن که را سرپرستی کرده‌ای خوار نگردد، تو بزرگوار و والا هستی. منزّهی ای پروردگار خانهٔ (کعبه) دعایم را از من بپذیر و به هر خیری که به آن به‌سوی تو تقرّب جسته‌ام به چندین برابر بیفزا و از سوی خویش به ما رحمت و اجر عظیم عنایت فرما. |
| رَبّیٖ مٰا أَحسَنَ مَا ابْتَلَیْتَنیٖ وَ أَعظَمَ مٰا أَعْطَیْتَنیٖ وَ أَطْوَلَ مٰا عٰافَیْتَنیٖ وَ أَکثَرَ مٰا سَتَرْتَ عَلَیَّ فَلَکَ الْحَمدُ یٰا إِلٰهیٖ کَثیٖراً طَیِّباً مُبٰارَکاً عَلَیْهِ؛ مِلءَ السَّمٰاوٰاتِ وَ مِلءَ الْأَرْضِ وَ مِلءَ مٰا شٰاءَ رَبّیٖ کَمٰا یُحِبُّ وَ یَرْضیٰ وَ کَمٰا یَنْبَغیٖ لِوَجْهِ رَبّیٖ ذِی الجَلاٰلِ وَ الْإِکْرٰامِ(۱) | ای پروردگار! چه نیکو مرا آزموده‌ای و چه بزرگ است آنچه به من عطا فرموده‌ای و زمانی طولانی عافیتم داده‌ای و بسیار (گناهانم) را بر من پوشانده‌ای، پس حمد تو را است ای خدای من! حمد بسیار پاکیزه بابرکت که آسمان‌ها را پر کند و زمین را فراگیرد و آنچه را که پروردگارم بخواهد پر کند همچنان که دوست می‌دارد و می‌پسندد و چنان‌که شایسته پروردگار صاحب جلال و بزرگواری من است».(۲) |