ابوعلی محمّد بن همّام گفته است، که شیخ ابو عَمرو عَمری (نائب خاص اوّل امام زمان) آن را بر وی اِملا نموده و امر کرده که آن را بخواند و این دعا در غیبت قائم آل محمّد صلیالله علیه و آله میباشد و دعا این است:
۱- اللّٰهُمَّ عَرِّفْنیٖ نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنیٖ نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اَللَّهُمَّ عَرِّفْنیٖ نَبِیَّکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنیٖ نَبِیَّکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اَللَّهُمَّ عَرِّفْنیٖ حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنیٖ حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دیٖنیٖ | ۱- بار خدایا! بشناسان به من خودت را، بهراستی تو اگر نشناسانی به من خودت را، نشناختم رسولَت را، بار خدایا! بشناسان به من رسولَت را، بهراستی، تو اگر نشناسانی به من رسولَت را، نشناسم حجّتت را، بار خدایا! بشناسان به من حجّتت را، بهراستی تو اگر نشناسانی به من حجّتت را، گمراه شوم از دینم. |
۲- اَللَّهُمَّ لاٰ تُمِتْنیٖ مِیتَةً جٰاهِلِیَّةً وَ لاٰ تُزِغْ قَلْبیٖ بَعْدَ إِذْ هَدَیتَنیٖ اَللَّهُمَّ فَکَمٰا هَدَیتَنیٖ بِوِلاٰیَةِ مَنَ فَرَضْتَ طاٰعَتَهُ عَلٰی مِنْ وُلاٰةِ أَمْرِکَ بَعْدَ رَسُولِکَ صلیالله علیه و آله حَتّٰی وٰالَیْتُ وُلٰاةَ أَمْرِکَ أَمیٖرَالْمُؤْمِنیٖنَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ وَ عَلِیاً وَ مُحَمَّداً وَ جَعْفَراً وَ مُوسیٰ وَ عَلِیاً وَ مُحَمَّداً وَ عَلِیاً وَ الْحَسَنَ وَ الْحُجَّةَ الْقٰائِمَ الْمَهْدیٖ صَلَوٰاتُ اللَّهِ عَلَیهِمْ أَجْمَعیٖنَ | ۲- خدایا! نمیران مرا همانند مُردن دوران جاهلیّت، و منحرف مکن دلم را پس از اینکه هدایت کردی مرا. بار خدایا! پس همانطور که هدایت کردی مرا بر ولایت آنکه واجب گردانیدی بر من اطاعتش را از ولایت متولّیان امرت پس از رسولَت، که درودهایت بر او و خاندانش باد، تا اینکه دوستی کردم با متولّیان اَمرت امیر مؤمنان و حسن و حسین و علی و محمّد و جعفر و موسی و علی و محمّد و علی و حسن و حجّت قیامکنندهٔ مهدی که درودهایت بر همۀ آنان باد. |
۳- اَللّٰهُمَّ فَثَبِّتْنیٖ عَلیٰ دیٖنِکَ وَاسْتَعْمِلْنیٖ بِطٰاعَتِکَ وَ لَیِّنْ قَلْبیٖ لِوَلِی أَمْرِکَ وَ عٰافِنِی مِمَّا امْتَحَنْتَ بِهِ خَلْقَکَ وَ ثَبِّتْنیٖ عَلٰی طٰاعَةِ وَلِی أَمْرِکَ الَّذیٖ سَتَرْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ فَبِإِذْنِکَ غٰابَ عَنْ بَرِیَّتِکَ وَ أَمْرَکَ یَنْتَظِرُ وَ أَنْتَ الْعٰالِمُ غَیرُ مُعَلَّمٍ بِالْوَقْتِ الَّذیٖ فیٖهِ صَلٰاحُ أَمْرِ وَلِیِّکَ فِی الْإِذْنِ لَهُ بِإِظْهٰارِ أَمْرِهِ وَ کَشْفِ سِتْرِهِ | ۳- بار خدایا! پس ثابت نگه دار مرا بر دینت، و به کار انداز مرا به اطاعتت. و نرم کن دلم را بر ولیّ امرت، و بهسلامت دار مرا از آنچه آزمودی به آن آفریدگانت را و ثابت نگه دار مرا بر اطاعت ولی اَمرت که پوشاندهای او را از آفریدگانت و با اذن تو غایب شد از مردم، و فرمان تو را انتظار میکشد، و تو دانای بدون معلّمی به وقتی که در آن است صلاح کار ولیّت، در اجازه دادن به آن برای اظهار امرش و برطرف کردن پردهٔ غیبتش. |
۴- فَصَبِّرْنیٖ عَلیٰ ذٰلِکَ حَتّٰی لاٰ أُحِبَّ تَعْجیٖلَ مٰا أَخَّرْتَ وَ لٰا تَأْخیٖرَ مٰا عَجَّلْتَ وَ لٰا أَکشِفَ عَمّٰا سَتَرْتَهُ وَ لٰا أَبْحَثَ عَمّٰا کَتَمْتَهُ وَ لٰا أُنٰازِعَکَ فی تَدْبیٖرِکَ وَ لٰا أَقُولَ لِمَ وَ کیفَ وَ مٰا بٰالُ وَلِیِّ الْأَمْرِ لاٰ یَظْهَرُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْأَرْضُ مِنَ الْجَوْرِ وَ أُفَوِّضُ أُمُورِی کُلَّهَا إِلَیکَ | ۴- پس شکیبا گردان مرا بر آن تا اینکه دوست نداشته باشم زود آمدن آنچه را تو به تأخیر انداختهای، و نه به تأخیر افتادن آنچه را تو عجله داری، و نه برطرف کردن آنچه تو پوشاندهای، و نه کندوکاو از آنچه تو پنهان کردهای، و نه کشمکش کنم با تو دربارهٔ تدبیرت و نه بگویم برای چه و چگونه، چیست که ولیّ امر آشکار نمیشود، درحالیکه پُر شده زمین از ظلم، و میسپارم همهٔ کارهایم را به تو. |
۵- اللّٰهُمَّ إِنّٖی أَسْأَلُکَ أَنْ تُرِینیٖ وَلِیِّ اَمْرِکَ ظٰاهِراً نٰافِذاً لِاَمرِکَ مَعَ عِلْمیٖ بِأَنَّ لَکَ السُّلْطٰانَ وَ الْقُدْرَةَ وَ الْبُرْهٰانَ وَ الْحُجَّةَ وَ الْمَشیٖئَةَ وَ الاِرٰادَةَ وَ الْحَوْلَ وَ الْقُوَّةَ فَافْعَلْ ذٰلِکَ بیٖ وَ بِجَمیٖعِ الْمُؤْمِنیٖنَ حَتّیٰ نَنْظُرَ إِلیٰ وَلِیِّکَ صَلَوٰاتُ اللّهِ عَلَیهِ ظٰاهِرَ الْمَقٰالَةِ وٰاضِحَ الدَّلٰالَةِ هٰادِیاً مِنَ الضَّلٰالَةِ شٰافِیاً مِنَ الْجَهٰالَةِ أَبْرِزْ یٰا رَبِّ مَشٰاهِدَهُ وَ ثَبِّتْ قَوٰاعِدَهُ | ۵- بار خدایا! بهراستی من درخواست میکنم از تو اینکه نشان دهی به من ولیّ اَمرت را آشکارا و نفوذکنندهٔ فرمانت، با اینکه علمم به این است که بهراستی برای توست تسلّط و قدرت و برهان، و حجّت و خواست و اراده، و حرکت و نیرو، پس انجام ده آن را در حقّ من و در تمام مؤمنان، تا اینکه نگاه کنیم به ولیّ اَمرت که درودهایت بر او باد، درحالیکه آشکار است گفتارش، و راسخ است دلالتش، هدایتکننده از گمراهی، شفادهنده از نادانی، بنمای ای پروردگار من با چشم دیدنش را، و پایدار کن پایههایش را. |
۶- واجْعَلْنٰا مِمَّنْ تَقَرُّ عَینُهُ بِرُؤْیتِهِ وَ أَقِمْنٰا بِخِدْمَتِهِ وَ تَوَفَّنٰا عَلٰی مِلَّتِهِ وَاحْشُرْنٰا فی زُمْرَتِهِ اَللّٰهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمیٖعِ مٰا خَلَقْتَ وَ بَرَأْتَ وَ ذَرَأْتَ وَ أَنْشَأْتَ وَ صَوَّرْتَ وَاحْفَظْهُ مِنْ بَینِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمیٖنِهِ وَ عَنْ شِمٰالِهِ وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ بِحِفْظِکَ الَّذیٖ لٰا یَضیٖعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ وَاحْفَظْ فیٖهِ رَسُولَکَ وَ وَصِیَّ رَسُولِکَ | ۶- ما را از آنان که روشن گردد چشمش به دیدارش قرار ده و برپا دار ما را به خدمتش و بمیران ما را بر دینش، و محشور گردان ما را در گروهش، بار خدایا! پناه ده او را از شرّ تمام آنچه آفریدی، و به وجود آوردی و پدید آوردی، و ایجاد کردی و صورت بخشیدی، و حفظ کن او را از پیش رویش و از پشت سرش، و از طرف راست و چپش، و از بالا و از پائینش، با آن حفظ کردنت که ضایع نگردد کسی که حفظ کردی او را به آن، و حفظ کن در او رسولَت را، و جانشین رسولَت را. |
۷- اَللّٰهُمَّ وَ مُدَّ فی عُمُرِهِ وَ زِدْ فی أَجَلِهِ وَ أَعِنْهُ عَلٰی مٰا أَوْلَیْتَهُ وَاسْتَرْعَیْتَهُ وَ زِدْ فی کَرٰامَتِکَ لَهُ فَإِنَّهُ الْهٰادیٖ وَ الْمُهْتَدیٖ وَالْقٰائِمُ الْمَهْدیٖ الطّٰاهِرُ التَّقیٖ النَّقِی الزَّکِی الرَّضِی الْمَرْضِی الصّٰابِرُ الْمُجْتَهِدُ الشَّکورُ | ۷- بار خدایا! طولانی کن عمرش را، و زیاد کن مدّت سر رسیدنش را و یاری کن او را بر آنچه متولّیش کردی، و خواستار رعایتش شدی، و زیاد گردان کرامتت را برای او، بهراستی او راهنمای راه راست یافته، و قیامکنندهٔ هدایت یافته، پاکِ پرهیزگار پاکیزهٔ نظیفِ خشنود پسندیدهٔ شکیبای کوشای سپاسگزار است. |
۸- اَللَّهُمَّ وَ لٰا تَسْلُبْنَا الْیقیٖنَ لِطُولِ الْأَمَدِ فی غَیْبَتِهِ وَانْقِطٰاعِ خَبَرِهِ عَنّٰا وَ لٰا تُنْسِنٰا ذِکرَهُ وَانْتِظٰارَهُ وَالْایٖمٰانَ وَ قُوَّةَ الْیَقیٖنِ فی ظُهُورِهِ وَالدُّعٰاءَ لَهُ وَالصَّلٰاةَ عَلَیهِ حَتّٰی لاٰ یُقَنِّطَنٰا طُولُ غَیْبَتِهِ مِنْ ظُهُورِهِ وَ قِیٰامِهِ وَ یُکُونَ یَقیٖنُنٰا فی ذٰلِکَ کَیَقیٖنِنٰا فی قِیٰامِ رَسُولِکَ صلّیالله علیه و آله وَ مٰا جٰاءَ بِهِ مِنْ وَحْیِکَ وَ تَنْزیٖلِکَ | ۸- بار خدایا! سَلب نکن از من یقین را به خاطر طولانی شدن مدّت غیبتش، و قطع شدن خبرش از ما، و از یاد ما مَبَر یادش را و کشیدن انتظارش را، و ایمان به او را، و قوّت یقین را دربارهٔ ظهورش، و دعا برای او، و درود برای او، تا اینکه ناامید نکند ما را طول غیبتش از ظهور قیامش، و باشد یقین ما دربارهٔ آن همانند یقین ما دربارهٔ قیام رسولَت، و آنچه آمد به او از وحیات و قرآنت. |
۹- وَ قَوِّ قُلُوبَنٰا عَلَی الْایٖمٰانِ بِهِ حَتّٰی تَسْلُکَ بِنٰا عَلٰی یَدِهِ مِنْهٰاجَ الْهُدیٰ وَالحُجَّةُ الْعُظْمیٰ وَ الطَّریٖقَةَ الْوُسْطیٰ وَ قَوِّنٰا عَلیٰ طاٰعَتِهِ وَ ثَبِّتْنٰا عَلیٰ مُتٰابَعَتِهِ وَاجْعَلْنٰا فی حِزْبِهِ وَ أَعْوٰانِهِ وَ أَنْصٰارِهِ وَ الرّٰاضیٖنَ بِفِعْلِهِ | ۹- و نیرومند گردان دلهای ما را بر ایمان به او تا اینکه بکِشانی ما را با دست او به راه روشن هدایت و شاهراه بزرگتر، و راه راست میانه، و نیرومند گردان ما را بر اطاعتش، و ثابت نگه دار ما را بر پیرویاش، و قرار ده ما را در گروه و یاران و یاورانش، و راضی شوندگان به کردارش. |
۱۰- وَ لٰا تَسْلُبْنَا ذٰلِکَ فی حَیٰاتِنٰا وَ لٰا عِنْدَ وَفٰاتِنٰا حَتّٰی تَتَوَفّٰانٰا وَ نَحْنُ عَلٰی ذٰلِکَ غَیرَ شٰاکّیٖنَ وَ لٰا نٰاکِثیٖنَ وَ لٰا مُرْتٰابیٖنَ وَ لٰا مُکَذِّبیٖنَ. | ۱۰- و آن را در زندگانی از ما سلب نکن، و نه هنگام مرگ، تا اینکه بمیرانی ما را درحالیکه بر آن نه شک کننده و نه پیمانشکن، و نه دو دل و نه دروغ شمرنده باشیم. |
۱۱- اَللّٰهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ أَیِّدْهُ بِالنَّصْرِ وَانْصُرْ نٰاصِریٖهِ وَاخْذُلْ خٰاذِلیٖهِ وَ دَمِّرْ عَلیٰ مَنْ نَصَبَ لَهُ وَ کَذَّبَ بِهِ وَ أَظْهِرْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَمِتْ بِهِ الْبٰاطِلَ وَاسْتَنْقِذْ بِهِ عِبٰادَکَ الْمُؤْمِنیٖنَ مِنَ الذُّلِّ وَانْعَشْ بِهِ الْبِلٰادَ وَاقْتُلْ بِهِ جَبٰابِرَةَ الْکُفْرِ وَاقْصِمْ بِهِ رُؤوسَ الضَّلٰالَةِ وَ ذَلِّلْ بِهِ الْجَبّٰاریٖنَ وَ الْکٰافِریٖنَ. | ۱۱- بار خدایا! تعجیل کن در فَرَجش، و تأیید کن او را به یاری، و یاری کن یاری کنندهاش را، و خوار کن خوارکنندهاش را، و بکوب آن را که دشمنی کند با او و دروغ داند او را، و آشکار گردان بهوسیلهٔ او حق را، و بمیران بهوسیلهٔ او ظلم را، و نجات ده بهوسیلهٔ او بندگان مؤمنت را از خواری، و آباد گردان بهوسیلهٔ او شهرها را، و بِکُش بهوسیلهٔ او گردن کشان کفر را، و بشکن بهوسیلهٔ او سران گمراهی را، و خوار گردان بهوسیلهٔ او زورگویان و کافران را. |
۱۲- وَ أَبِرْ بِهِ الْمُنٰافِقیٖنَ وَ النّٰاکثیٖنَ وَ جَمیٖعَ الْمُخٰالِفیٖنَ وَ الْمُلْحِدیٖنَ فی مَشٰارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغٰارِبِهٰا وَ بَرِّهٰا وَ بَحْرِهٰا وَ سَهْلِهٰا وَ جَبَلِهٰا حَتّٰی لٰا تَدَعَ مِنْهُمْ دَیّٰاراً وَ لٰا تُبْقیٖ لَهُمْ آثَاراً وَ تُطَهِّرَ مِنْهُمْ بِلٰادَکَ وَاشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبٰادِکَ وَ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحٰی مِنْ دیٖنِکَ وَ أَصْلِحْ بِهِ مٰا بُدِّلَ مِنْ حُکْمِکَ وَ غُیِّرَ مِنْ سُنَّتِکَ حَتّیٰ یَعُودَ دیٖنُکَ بِهِ وَ عَلیٰ یَدَیْهِ غَضّاً جَدیٖداً صَحیٖحاً لٰا عِوَجَ فیٖهِ وَ لاٰ بِدْعَةَ مَعَهُ | ۱۲- هلاک کن بهوسیلهٔ او دو رویان و عهدشکنان را، و تمام مخالفان و بیدینان را، در مشرقهای زمین و مغربهایش و در خشکیها و دریاهایش، و جاهای هموار و کوههایش، تا اینکه باقی نگذارد از آنان احدی را، و باقی نگذاری برای آنان آثاری را، و پاک گردان از وجود آنان شهرهایت را، و شفا ده از آنان سینههای بندگانت را، و تجدید کن بهوسیلهٔ او آنچه از بین رفته از دینت، و اصلاح کن بهوسیلهٔ او آنچه تبدیل شده از حُکمت، و تغییریافته از راه و رَسمت، تا اینکه بازگردد دینت بهوسیلهٔ او و با دستان او تازه و نو و صحیح، نه کجی باشد در آن و نه بدعتی با او باشد. |
۱۳- حَتّٰی تُطْفِئَ بِعَدْلِهِ نِیرٰانَ الْکٰافِریٖنَ فَإِنَّهُ عَبْدُکَ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ ارْتَضَیْتَهُ لِنُصْرَةِ نَبِیِّکَ وَاصْطَفَیْتَهُ بِعِلْمِکَ وَ عَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ بَرَّأْتَهُ مِنَ الْعُیُوبِ وَ أَطْلَعْتَهُ عَلَی الْغُیوبِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَیهِ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ وَ نَقَّیتَهُ مِنَ الدَّنَسِ |
۱۳- تا اینکه خاموش کنی با عدالتش آتشهای کافران را، چون او بندهٔ توست که خالص گردانیدی برای خودت، و پسندیدی او را برای یاری دینت، و برگزیدی او را با علمت، و بازداشتی او را از گناهان، و پاک گردانیدی او را از عیبها، و آگاه کردی او را بر غیبها، و نعمت بخشیدی بر او، و پاکیزه گردانیدی او را از پلیدی، و تمیز کردی او را از آلودگی. |
۱۴- اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَیهِ وَ عَلیٰ آبٰائِهِ الْأَئِمَّةِ الطّٰاهِریٖنَ وَ عَلیٰ شیٖعَتِهِمُ الْمُنْتَجَبیٖنَ وَ بَلِّغْهُمْ مِنْ آمٰالِهِمْ أَفْضَلَ مٰا یأْمُلُونَ وَاجْعَلْ ذٰلِکَ مِنّٰا خٰالِصاً مِنْ کُلِّ شَکٍّ وَ شُبْهَةٍ وَ رِیٰاءٍ وَ سُمْعَةٍ حَتّٰی لاٰ نُریٖدَ بِهِ غَیرَکَ وَ لٰا نَطْلُبَ بِهِ إِلّٰا وَجْهَکَ | ۱۴- بار خدایا! پس درود فرست بر او و بر پدرانش آن امامان پاک، و بر شیعیان نجیبش، و برسان آنان را از آرزوهایشان آنچه را آرزو کنند، و قرار ده آن را از ما خالص از هر تردید، و اشتباه و خودنمایی و خودخواهی، تا اینکه اراده نکنیم بهوسیلهٔ او جز تو را و نخواهیم بهوسیلهٔ او جز رویت را. |
۱۵- اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنٰا وَ غَیبَةَ وَلِیِّنٰا وَ شِدَّةَ الزَّمٰانِ عَلَیْنٰا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنٰا وَ تَظٰاهُرَ الْأَعْدٰاءِ عَلَیْنٰا وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنٰا وَ قِلَّةَ عَدَدِنٰا اَللّٰهُمَّ فَافْرُجْ ذٰلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ مِنْکَ تُعِزُّهُ وَ إِمٰامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلٰهَ الْحَقِّ رَبَّ الْعٰالَمیٖنَ | ۱۵- بار خدایا! بهراستی ما شکایت میکنیم به درگاهت نبود پیامبرمان را، و غیبت اماممان را، و فشار و سختی دوران بر ما، و واقع شدن گرفتاری به ما، و متّحد شدن دشمنان علیه ما، و زیادی دشمنان، و کمی تعداد ما، بار خدایا! پس برطرف کن آن را از ما با پیروزی از جانبت که زود رسانی آن را، و یاری از جانبت که ارجمند کنی آن را و امام عادلی که آشکار سازی او را معبود بر حق پروردگار جهانیان. |
۱۶- اللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْأَلُکَ أَنْ تَأْذَنَ لِوَلِیِّکَ فی إِظْهٰارِ عَدْلِکَ فی عِبٰادِکَ وَ قَتْلِ أَعْدٰائِکَ فی بِلٰادِکَ حَتّٰی لٰا تَدَعَ لِلْجَوْرِ یٰا رَبِّ دِعٰامَةً إِلّٰا قَصَمْتَهٰا وَ لٰا بِنْیَةً إِلّٰا أَفْنَیْتَهٰا وَ لٰا قُوَّةً إِلّٰا أَوْهَنْتَهٰا وَ لٰا رُکْناً إِلّٰا هَدَدْتَهُ وَ لٰا حَدّاً إِلّٰا فَلَلْتَهُ وَ لٰا سِلٰاحاً إِلّٰا أَکلَلْتَهُ وَ لٰا رَایَةً إِلّٰا نَکَسْتَهٰا وَ لٰا شُجٰاعاً إِلّٰا قَتَلْتَهُ وَ لٰا جَیْشاً إِلّٰا خَذَلْتَهُ وَارْمِهِمْ یٰا رَبِّ بِحَجَرِکَ الدّٰامِغِ وَاضْرِبْهُمْ بِسَیْفِکَ الْقٰاطِعِ وَ بِبَأْسِکَ الَّذیٖ لٰا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمیٖنَ وَ عَذِّبْ أَعْدٰاءَکَ وَ أَعْدٰاءَ دیٖنِکَ وَ أَعْدٰاءَ رَسُولِکَ بِیَدِ وَلِیِّکَ وَ أَیدیٖ عِبٰادِکَ الْمُؤْمِنیٖنَ | ۱۶- بار خدایا! بهراستی، درخواست میکنیم از تو اینکه اجازه دهی بر ولیّت در آشکار کردن عدالت میان بندگانت، و کشتن دشمنانت در شهرهایت، تا اینکه باقی نگذاری برای ظلم ای پروردگار من ستونی را مگر بشکنی آن را، و نه باقیماندهای مگر نابود کنی آن را، و نه نیرویی را مگر سُست گردانی آن را، و نه پایهای را مگر ویران کنی آن را، و نه بُرّندهای را مگر کُند کنی آن را، و نه سلاحی را مگر از کار افتاده کنی آن را، و نه پرچمی را مگر سرنگون سازی آن را، و نه دلیری را مگر بکُشی آن را، و نه سپاهی را مگر خوار و شکستخورده کنی آن را، و ای پروردگار من با سنگ سر شکنندهات تیراندازی کن آنان را و بزن آنان را با شمشیر برّانت، و با کیفر سخت که باز نگردانی آن را از قوم گناهکار، و عذاب کن دشمنانت و دشمنان دینت و دشمنان پیامبرت را، با دست ولیّت و دستان بندگان مؤمنت. |
۱۷- اللّٰهُمَّ اکفِ وَلِیَّکَ وَ حُجَّتَکَ فی أَرْضِکَ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ کِدْ مَنْ کٰادَهُ وَامْکُرْ بِمَنْ مَکَرَ بِهِ وَاجْعَلْ دٰائِرَةَ السَّوْءِ عَلٰی مَنْ أَرٰادَ بِهِ سُوءاً وَاقْطَعْ عَنْهُ مَادَّتَهُمْ وَ أَرْعِبْ لَهُ قُلُوبَهُمْ وَ زَلْزِلْ لَهُ أَقْدٰامَهُمْ وَ خُذْهُمْ جَهْرَةً وَ بَغْتَةً وَ شَدِّدْ عَلَیْهِمْ عِقٰابَکَ وَ أَخْزِهِمْ فی عِبٰادِکَ وَالْعَنْهُمْ فی بِلٰادِکَ | ۱۷- بار خدایا! کفایت کن از ولیّت و حجّتت در روی زمینت از ترس دشمنش، و حلیه کن به کسی که به او حیله ورزد، و نیرنگ کن به آنکه نیرنگ کند به او، و قرار ده گردش بدی را بر آنکه اراده کند به او بدی را، و قطع کن از او اصل و ریشهٔ آنها را، و ترسناک کن از او دلهایشان را، و بلرزان قدمهایشان را، و بگیر آنها را آشکار و نهان، و سخت گردان بر آنها عذابت را، و خوار گردان آنها را در میان بندگانت، و لعنت کن آنها را در شهرهایت، |
۱۸- و أَسْکِنْهُمْ أَسْفَلَ نٰارِکَ وَ أَحِطْ بِهِمْ أَشَدَّ عَذٰابِکَ وَ أَصْلِهِمْ نٰاراً وَاحْشُ قُبُورَ مَوْتٰاهُمْ نٰاراً وَ أَصْلِهِمْ حَرَّ نٰارِکَ فَإِنَّهُمْ أَضٰاعُوا الصَّلٰاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوٰاتِ وَ أَذَلُّوا عِبٰادَکَ | ۱۸- و جای ده آنها را در پستترین طبقهٔ آتشت، و فراگیر اطراف آنها را با سختترین عذابت، و اصل آنها را آتش گردان، و پُر کن قبرهای مُردگانشان را از آتش، و واصل کن آنها را به آتش سوزانت، چون آنها ضایع کردند نماز را، و پیروی کردند شهوات را و گمراه کردند بندگانت را، و ویران کردند شهرهایت را. |
۱۹- اَللّٰهُمَّ وَ أَحْیِ بِوَلِیِّکَ الْقُرْآنَ وَ أَرِنٰا نُورَهُ سَرْمَداً لٰا ظُلْمَةَ فیٖهِ وَ أَحْیَ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَیْتَةَ وَاشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغِرَةَ وَاجْمَعْ بِهِ الْأَهْوٰاءَ الْمُخْتَلِفَةَ عَلَی الْحَقِّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَةَ وَ الْأَحْکٰامَ الْمُهْمَلَةَ حَتّٰی لٰا یبْقٰی حَقٌّ إِلّٰا ظَهَرَ وَ لٰا عَدْلٌ إِلّٰا زَهَرَ | ۱۹- بار خدایا! زنده کن بهوسیلهٔ ولیّت قرآن را، و نشان ده به ما نورش را برای همیشه که نباشد تاریکی در آن، و زنده گردان بهوسیلهٔ او دلهای مُرده را، و شفا ده بهوسیلهٔ او سینههای پُر از کینه را، و جمع کن بهوسیلهٔ او آرمانهای گوناگون را بر حق، و برپا دار بهوسیلهٔ او حدود تعطیل شده را، و احکام بیکار گذاشته شده را، تا اینکه باقی نماند حقّی مگر اینکه آشکار گردد، و نه عدالتی مگر اینکه شکوفا گردد. |
۲۰- واجْعَلْنٰا یٰا رَبِّ مِنْ أَعْوٰانِهِ وَ مُقَوِّی سُلْطٰانِهِ وَ الْمُؤْتَمِریٖنَ لِأَمْرِهِ وَالرّٰاضیٖنَ بِفِعْلِهِ وَ الْمُسَلِّمیٖنَ لِأَحْکٰامِهِ وَ مِمَّنْ لٰا حٰاجَةَ لَهُ بِهِ إِلَی التَّقِیَّةِ مِنْ خَلْقِکَ أَنْتَ یٰا رَبِّ الَّذیٖ تَکشِفُ السُّوءَ وَ تُجیٖبُ الْمُضْطَرَّ إِذٰا دَعٰاکَ وَ تُنَجّیٖ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظیٖمِ فَاکشِفْ یٰا رَبِّ الضُّرَّ عَنْ وَلِیِّکَ وَ اجْعَلْهُ خَلیٖفَةً فی أَرْضِکَ کَمٰا ضَمِنْتَ لَهُ | ۲۰- قرار ده ما را ای پروردگار از یاورانش، و تقویتکنندگان سلطنتش، و فرمانبرداران فرمانش، و راضی شوندگان به کردارش، و تسلیم شوندگان به حکمهایش و از آنان که نباشد نیازی به آن پروا کردن از مردم، و تویی ای پروردگار من که برطرف کنی بدحالی را، و جواب دهی مضطرّ را آنگاهکه بخواند تو را، و نجات دهی از گرفتاری بزرگ، پس برطرف کن ای پروردگار زیان را از ولیّت، و قرار ده او را جانشین در زمینت، همانطور که برایش ضمانت کردی. |
۲۱- اللّٰهُمَّ وَ لٰا تَجْعَلْنیٖ مِنْ خُصَمٰاءِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لٰا تَجْعَلْنیٖ مِنْ أَعْدٰاءِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لٰا تَجْعَلْنیٖ مِنْ أَهْلِ الْحَنَقِ وَ الْغَیْظِ عَلٰی آلِ مُحَمَّدٍ فَإِنّیٖ أَعُوذُ بِکَ مِنْ ذٰلِکَ فَأَعِذْنیٖ وَ أَسْتَجیٖرُ بِکَ فَأَجِرْنیٖ | ۲۱- بار خدایا! قرار نده مرا از بد خواهان خاندان محمّد، و قرار نده مرا از دشمنان خاندان محمّد، و قرار نده مرا از اهل کینه و خشم بر خاندان محمّد، بهراستی پناه میآورم به تو از آن، پس پناهم ده و طلب حمایت (امان) میخواهم از تو، پس حمایتم ده. |
۲۲- اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنیٖ بِهِمْ فٰائِزاً عِنْدَکَ فی الدُّنْیٰا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبیٖنَ.(۱) | ۲۲- بار خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، و قرار ده مرا با آنان رستگار در پیشگاهت در دنیا و آخرت و از مقرّبین. |