دعای عهد (چهل صبح أَللّٰهُمَّ رَبَّ النُّورِ)
امام صادق علیه‌السلام فرمود: «کسی که به‌سوی خدا چهل صبح این دعای عهد را بخواند از یاوران قائم ما باشد. اگر پیش از ظهور بمیرد، خداوند تعالی او را از قبر بیرون می‌آورد و به هر کلمه از کلمات دعا هزار حسنه عطا کند و هزار گناه را از او محو نماید». دعا این است:
| أَللّٰهُمَّ رَبَّ النُّورِ العَظیٖمِ وَ رَبَّ الْکُرسِیِّ الرَّفیٖعِ وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ وَ مُنزِلَ التَّوْرٰاةِ وَ الْاِنجیٖلِ وَ الزَّبُورِ وَ رَبَّ الظِّلِّ وَ الْحَرُورِ وَ مُنزِلَ الْقُرآنِ العَظیٖمِ وَ رَبَّ المَلاٰئِکَةِ الْمُقَرَّبِیٖنَ وَ الْاَنبِیآءِ وَ الْمُرسَلیٖنَ. | بار خدایا! ای پروردگار نور بسیار بزرگ و پروردگار کرسی بلند و پروردگار دریای جوشان و نازل کنندهٔ تورات و انجیل و زبور و پروردگار سایه و گرمای داغ و نازل کنندهٔ قرآن بسیار بزرگ و پروردگار فرشتگان مقرّب و پیامبران و رسولان. |
| اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَسئَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَریٖمِ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیٖرِ وَ بِمُلْکِکَ القَدیٖمِ یٰا حَیُّ یٰا قَیُّومُ اَسئَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ اَشرَقَتْ بِهِ السَمٰاوٰاتُ وَ الْاَرَضُونَ، یٰا حَیُّ قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ، یٰا حَیًّا بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ، یٰا حَیًّا لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ. | بار خدایا! به راستی من درخواست می‌کنم از تو به حقّ جمال کریمت و به حقّ نور جمال نورانیت و به حقّ فرمانروایی قدیمت، ای زنده! ای پایدار! درخواست می‌کنم از تو به حق نامت که روشن گشته به وسیلهٔ آن آسمان‌ها و زمین‌ها، ای زنده پیش از هر زنده، ای زنده پس از هر زنده، ای زنده که نیست معبودی جز تو. |
| اَللّٰهُمَّ بَلِّغْ مَولاٰنَا الْاِمٰامَ الهٰادیِ الْمَهْدِیَّ اَلْقآئِمَ بِاَمرِالله صَلَوٰاتُ اللهِ عَلَیْهِ وَ عَلیٰ آبٰائِهِ الطّٰاهِریٖنَ فیٖ مَشٰارِقِ الاَرْضِ وَ مَغٰارِبِهٰا سَهْلِهٰا وَ جَبَلِهٰا وَ بَرِّهٰا وَ بَحْرِهٰا وَ عَنّیٖ وَ عَنْ وٰالِدَیَّ وَ عَنِ الْمؤمِنیٖنَ مِنَ الصَّلَوٰاتِ، زِنَةَ عَرشِ اللهِ وَ عَدَدَ کَلِمٰاتِهِ وَ مٰا اَحٰاطَ بِهِ عِلْمُهُ وَ اَحْصٰاهُ کِتٰابُهُ. | بار خدایا! برسان به مولای ما آن پیشوای راهنما، آن راه راست یافته قیام کننده به فرمانت، درودهای خداوند بر او و بر پدران پاکش باد در مشرق‌های زمین و مغرب‌هایش، جاهای هموار و کوه‌هایش، و خشکی‌ها و دریاهایش، و از طرف من و پدرم و از تمام مردان با ایمان از درودهای هم وزن عرش خدا و تعداد کلماتش، و آنچه احاطه کرده به آن علمش و شماره کرد آن را کتابش. |
| اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اُجَدِّدُ لَهُ فیٖ صَبیٖحَةِ هٰذَا الْیَوْمِ وَ مٰا عِشْتُ بِهِ فیٖ اَیّٰامیٖ عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَهً لَهُ فیٖ عُنُقیٖ لاٰ اَحُولُ عَنْهٰا وَ لاٰ اَزُولُ. اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنیٖ مِنْ اَنصٰارِهٖ وَ اَعْوٰانِهِ، الذّآبّیٖنَ عَنْهُ، اَلْمُسٰارِعیٖنَ فیٖ حَوٰائِجِهِ، اَلْمُمْتَثِلیٖنَ لِاَوٰامِرِهٖ اَلْمُحٰامیٖنَ عَنْهُ، اَلْمُسْتَشْهَدیٖنَ بَیْنَ یَدَیْهِ. | بار خدایا! به راستی من تجدید می‌کنم برای او در بامداد امروزم و آنچه زیسته‌ام از روزهایم، عهد و پیمان و بیعت را برای او در گردنم، تغییر عقیده نکنم از آن و هرگز منحرف نشوم. بار خدایا قرار ده مرا از یاران و یاورانش و از دفاع کنندگانش، و از شتابندگان به سویش در (برآوردن) نیازهایش و از اطاعت کنندگان دستوراتش، و از کشته‌شدگان پیشاپیشش. |
| اَللّٰهُمَّ وَ إنْ کٰانَ الْمَوْتُ الَذیٖ جَعَلْتَهُ عَلیٰ عِبٰادِکَ حَتْماً یَحُولُ بَیْنیٖ وَ بَیْنَهُ فَاَخْرِجْنیٖ مِنْ قَبْریٖ مُؤتَزِراً کَفَنیٖ شٰاهِراً سَیْفیٖ مُجَرِداً قَنٰاتیٖ مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّٰاعیٖ فِی الْحٰاضِرِ وَاْلبٰادیٖ. | بار خدایا! اگر مرگی که بر بندگانت حتمی قرار دادی میان من و او مانع شود، پس بیرون آور از گورم در حالی که کفن به تن دارم، برکشیده شمشیرم، برهنه نیزه‌ام، اجابت کنان دعوت‌کننده را در شهر و بادیه را. |
| اَللَّهُمَّ اَرِنیٖ الطَّلْعَةَ الرَّشیٖدَةَ وَ الْغُرَّةَ الْحَمیٖدَةَ وَ اکْحُلْ مُرْهیٖ بِنَظْرَةٍ مِّنّیٖ اِلَیْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخرَجَهُ وَ اَوْسِعْ مَنهَجَهُ وَ اسْلُکْ بیٖ مَحَجَّتَهُ وَ اَنْفِذ اَمْرَهُ وَ اشْدُد اَزْرَهُ. | بار خدایا نشان بده به من جمال با رشادت را، و آن روشن جبینِ ستوده را، و سرمه کن چشم خرابم را با نگاه کردن من به سوی او، و زود گردان فَرَجَش را، و آسان گردان در آمدنش را، و وسیع گردان راه و روشش را، و راهبری کن مرا به وسط راهش، و با نفوذ گردان پشتش را. |
| وَ اعْمُرِ اللّٰهُمَّ بِهِ بِلاٰدَکَ وَ اَحْیِ بِهِ عِبٰادَکَ فَاِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ عَلیٰ لِسٰانِ نَبِیِّکَ مُحَمّدٍ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ ظَهَرَ الفَسٰادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِمٰا کَسَبَتْ اَیدِی النّٰاسِ.(۱) | و آباد گردان بار خدایا به وسیلهٔ او شهرهایت را، و زنده گردان به وسیلهٔ او بندگانت را، پس به‌راستی تو خود فرمودی و فرمایِشَت حقّ است که به زبان پیامبرت محمّد (درود فرستد خدا بر او و خاندانش)، جاری شد: «آشکار گشت تباهی در خشکی و دریا به علّت آنچه کسب کردند دست‌های مردم». |
| اللّٰهُمَّ فَأَظْهِرْ لَنٰا وَلِیَّکَ وَ ابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ اَلْمُسَمّیٰ بِاِسْمِ رَسُولِکَ حَتّی لاٰ یَظْفَرَ بِشَیءٍ مِنَ الْبٰاطِلِ اِلّٰا دَحَّضَهُ وَ یُحِقُّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ. | بار خدایا! پس آشکار گردان برای ما ولیت را و فرزند دختر پیامبرت را، آن نامیده شده به نام رسولت، تا این‌که دست نیابد به چیزی از باطل مگر از بین ببرد آن را، و احقاق کند حقّ را و جامهٔ عمل بپوشاند به آن. |
| اللّٰهُمَّ وَ اجْعَلْهُ مَفْزَعاً لِمَظلُومِ مِنْ عِبٰادِکَ وَ نٰاصِراً لِمَنْ لاٰ یَجِدُ نٰاصِراً غَیْرِکَ وَ مُجَدِّداً لِمٰا عُطِّلَ مِنْ أَحْکٰامِ کِتٰابِکَ وَ مُشَیِّداً لِمٰا وَرَدَ مِنْ اَعلاٰمِ دیٖنِکَ وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ اجْعَلهُ اَللّٰهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأسِ الْمُعْتَدیٖنَ. | بار خدایا! قرار ده او را پناهگاهی برای بندگان ستمدیده‌ات، و یاری کننده برای کسی که یافت نشود برای او یاری کننده‌ای جز تو، و تجدیدکننده بر آنچه تعطیل شده از احکام کتابت و بسته شده از ورود نشانه‌های دینَت و سنّت‌های پیامبرت که درود فرستد خداوند بر او و خاندانش و قرار ده او را بار خدایا از آنان که محکم محافظت کردی او را از دشمنی متجاوزان. |
| أَللّٰهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ الطّٰاهِریٖنَ بِرُؤیَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلیٰ دَعْوَتِهِ وَ ارْحَمِ اسْتِکٰانَتَنٰا مِنْ بَعْدِهِ. | خدایا! شادمان گردان پیامبرت محمّد را که درود فرستد خداوند بر او و خاندانش با دیدارش و آنان را که پیروی کردند از دعوت او و رحم کن به درماندگی ما پس از او. |
| أَللّٰهُمَّ اکْشِفْ هٰذِهِ الغُمَّةَ عَنْ هٰذِهِ الْاُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلِ اللّٰهُمَّ لَنٰا ظُهُورَهُ، إِنَّهُمْ یَرَونَهُ بَعیٖداً وَ نَرٰاهُ قَریٖباً بِرَحْمَتِکَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمیٖنَ. | بار خدایا! برطرف کن این غم و مصیبت را از این امّت با حضور و ظهورش و زود گردان برای ما ظهورش را، به‌راستی دیگران می‌بینند آن را دور و ما می‌بینیم آن را نزدیک، به حق رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان. |
بار خدایا! برطرف کن این غم و مصیبت را از این امّت با حضور و ظهورش و زود گردان برای ما ظهورش را، به‌راستی دیگران می‌بینند آن را دور و ما می‌بینیم آن را نزدیک، به حق رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان.
آنگاه سه مرتبه دستت را (بر دستت یا بر رانت) بزن و بگو: العَجَل العَجَل العَجَل یا صاحب الزّمان شتاب کن! شتاب کن! شتاب کن! ای صاحب‌الزمان»! (۲)