رئوف

رئوف یعنی دارای رأفت و رأفت نیز شدّت رحمت است؛ بنابراین رئوف به معنی رحیم توأم با مبالغه یعنی بسیار مهربان خواهد بود.

یکی از اسماء الهی «رئوف» است که به معنای بسیار مهربان و مشفق می‌آید. از ۱۱ مرتبه که در قرآن تکرار شده، ۹ مرتبه با «رحیم» تلفیقی آمده که به رحمت عامّهٔ او دلالت دارد که اقتضای بخشش و افاضهٔ الطاف بی حدّ و حصر می‌نماید. در دعای جوشن کبیر، بند ۴۵ آمده: «یا ارأف مِن کلّ رئوف: ای مهربان‌تر از هر مهربانی.»

از مظاهر رئوف بودن؛ بخشش گناه‌کاران، مهلت دادن به اهل معاصی، تأخیر عذاب، افاضهٔ فضل‌های بی‌شمار و دادن مقام خاص به شفاعت کنندگان است.

لذا خداوند یکی از القاب پیامبر صلی‌الله علیه و آله را رئوف نامیده است. در سورهٔ توبه ۱۲۸ فرمود: «پیامبری بر شما آمد که گمراهی شما بر او ناگوار است و بر ایمان آوردن شما حریص می‌باشد و بر مؤمنین بسیار مهربان و رحیم است؛ بالمؤمنین رئوف رحیم.»

شفقت و کرم و مهربانی بسیار از معانی رأفت است. از مظاهر رحمت او بر گناه‌کاران این است که سایه شفقت را بر آنان می‌اندازد و به بندگان خوب با مهربانی خاص، کرامت می‌دهد.

لطف و بخشش از رأفت رئوف است و حق‌تعالی به نحو احسن و اکمل نسبت به همهٔ موجودات این صفت منحصربه‌فرد را جاری و ساری می‌کند.