رئوف

یکی از اسماء الهی رئوف است که به معنی بسیار مهربان و شفقت می‌آید. از 11 مرتبه که در قرآن تکرار شده، 9 مرتبه با رحیم تلفیقی آمده است. که دلالت دارد به رحمت عامه او، اقتضای بخشش و افاضه الطاف بی‌حدوحصر می‌نماید. در دعای جوشن کبیر بند 45 آمده است: «یا ارأف مِن کل رئوف: ای مهربان‌تر از هر مهربانی.»

از مظاهر رئوف بودن، بخشش گناهکاران، مهلت دادن به اهل معاصی، تأخیر عذاب، افاضه فضل‌های بی‌شمار، و دادن مقام خاص به شفاعت کنندگان است. خداوند یکی از القاب پیامبر صلی‌الله علیه و آله را رئوف نامیده است. در سوره توبه آیه 128 خداوند فرمود: پیامبری بر شما آمد که گمراهی شما بر او ناگوار و حریص بر ایمان آوردن شماست و بر مؤمنین بسیار مهربان و رحیم است. (بالمؤمنین رئوف رحیم) استعمال و اطلاق رئوف نوعاً به انسان‌ها تعلق می‌گیرد نه به خورشید و ستاره و جمادات و نباتات و امثال این‌ها. چنان‌که در قرآن رئوف به عباد (آل‌عمران: 30) و رئوف به مردم (بقره: 143) آمده است.