راضی بودن به مقدرات
چون دسترسی به وجود ذی جود و مبارک حضرت قائم علیه‌السلام مقدور نیست، پس بعضی از تقدیرات ازجمله کاستی‌ها، نواقص، بلاها و مانند این‌ها که برای محب مقدّر شده، سبب گلایه و اعلام نارضایتی می‌شود. منتظر باید به آنچه خداوند و امامش برای او خواسته راضی باشد و از درخواست‌های اضافه‌تر از مقدراتی که توسط امام علیه‌السلام برایش اندازه‌گیری شده دست بردارد و داخل این‌چنین فضاهایی نشود چراکه شاید موجب هبوطش شود.
حضرت بقیة‌الله روحی له الفداء در دعایی می‌فرمایند: «خدایا تو اختیار تمام امور و افعالم را به دست بگیر و مرا به آن‌ها راضی گردان.»(۱)