رجال الغیب
جمعی از بندگان خاصّ خداوند که از واسطه‌های فیض رسانی از مبدأ به عوالم محسوب شده‌اند. چون از نظر مردم غایب و ناشناخته‌اند، آنان را بدین عنوان (رجال الغیب: مردان پنهان) می‌خوانند.
آقا نجفی اصفهانی (م ۱۳۳۲) گوید: بر ختمی مواظبت نمودم تا در شب چهارشنبه در مسجد سهله، هنگام سحر، شخصی از رجال الغیب را دیدم. پس سؤالاتی نمودم که جواب آن‌ها را از فرمایش حضرت مهدی (عج) نقل فرمود.
از جمله دربارهٔ رجال الغیب سؤال کردم، فرمود: «رجال الغیب کسانی هستند که از جانب صاحب الزّمان علیه‌السلام مأمور هستند که در صحراها و بیابان‌ها شیعیان آن حضرت را دستگیری کنند و قدرت بر طیّ الارض دارند و از آن حضرت علوم را کسب نموده‌اند. ولی شخص آن جناب را (دائم) مشاهده نمی‌کنند و فیوضات آن امام به آن‌ها می‌رسد و از جمله مقرّبین درگاه الهی هستند و بر بلایا و منایا مطّلع باشند و از خواص صحابه و اهل سرّ هستند. همهٔ زبان‌ها را می‌فهمند. عرایض شیعیان را خدمت امام می‌رسانند. صدای امام را می‌شنوند. در بین مردم هستند و کسی آن‌ها را نمی‌شناسد و تا زمان ظهر (اوتاد) زنده هستند و در خدمت امام جهاد می‌کنند و ملاقات آن‌ها منوط به حصول ملکهٔ تقوی و پرهیزگاری است.»
برای اطّلاع بیشتر به سایت مقامات معنوی (مقام ابدال و مقام اوتاد) مراجعه شود.