رجال الغیب

آقا نجفی اصفهانی (م 1332 هـ. ق) گوید: بر ختمی مواظبت نمودم تا در شب چهارشنبه در مسجد سهله، هنگام سحر، شخصی از رجال الغیب را دیدم. پس سؤالاتی نمودم که جواب آن‌ها را از فرمایش حضرت مهدی علیه‌السلام نقل فرمود. ازجمله درباره رجال الغیب سؤال کردم، فرمود: رجال الغیب اشخاصی هستند که: از جانب حضرت صاحب الزمان ‌علیه‌السلام مأمورند در صحراها و بیابان‌ها، شیعیان آن حضرت را دستگیری نمایند و قدرت بر طی‌الارض دارند. از آن حضرت‌ علیه‌السلام علوم کسب می‌نموده. ولی شخص آن جناب را (دائم) مشاهده نمی‌کنند و فیوضات آن امام به آن‌ها می‌رسد و از جمله مقرّبین درگاه الهی می‌باشند. بر بلایا و منایا مطلع می‌باشند و از خواص صحابه و اهل سرّ هستند. همه زبان‌ها را می‌فهمند. عرایض شیعیان را به خدمت امام می‌رسانند. صدای امام را می‌شنوند. در بین مردم هستند و کسی آن‌ها را نمی‌شناسد و تا زمان ظهور (اوتاد) زنده هستند و در خدمت امام جهاد می‌کنند و ملاقات آن‌ها، منوط به حصول ملکه تقوی و پرهیزکاری است.