رحیم

یکی از اسماء الهی «رحیم» است به معنی مهربان، بخشاینده، رحم کننده. خداوند به مؤمنانی رحیم است که ایشان را در عاقبت امرشان به رحمت خود مخصوص می‌سازد، لذا فرمود: «کان بالمؤمنین رحیماً: خدا به مؤمنان مهربان هست.» (احزاب:43)

کسی که رقیق‌القلب باشد او را دل رحیم گویند. به جهت بسیاری مرحمت و نیکی و مهربانی. در واقع ظهور اسم «رحیم» بیشتر در آخرت است که رحمت خاص، برای موحدان را همراه دارد. در قرآن 117 مرتبه با در نظر داشتن اوایل سوره‌ها 113 مرتبه، مجموعاً 230 مرتبه این اسم تکرار شده.

برای این‌که حق‌تعالی رحمیت خود را تفهیم کند، در سوره انعام آیه 147 فرمود: ای پیامبر! به اینان بگو: «ربکم ذو رحمة واسعه: خدای شما صاحب رحمت واسعه است.» و دیگر آن‌که 72 مرتبه «رحیم» را با «غفور» تلفیقی تکرار کرده است که می‌رساند رحمتش با بخشندگی و آمرزش همراه است و از صد رحمت او نود و نه تای آن ظهورش در قیامت است.