زاری

چون خداوند بخواهد که ما را یاری نماید، علاقه‌مان را به زاری و تضرّع می‌کشاند. خوش به حال کسی که چشمش گریانِ حضرت دوست است. خوش به حال دلی که برای او از سوز و عشق بریان باشد. هر جا آب روانی باشد، آنجا سبزه‌زار می‌شود و هر جا اشکی باشد آنجا رحمت الهی نازل می‌شود. انسان باید مانند چرخ چاه، نالان و گریان باشد تا در درونش از سبزه‌های یقین و معرفت بروید. اگر می‌خواهی دلت بسوزد و گریان باشی، بر کسی که مظلوم و مستمند و مغلوب است ترحّم کن؛ چون رحم کردن بر بیچارگان، سبب رقّت قلب و زاری درون می‌شود.