امام باقر علیه‌السلام فرمود: هر یک از شیعیان ما این زیارت و دعا را نزد قبر امیرالمؤمنین علیه‌السلام و یا یکی از ائمّه بخواند، خداوند این زیارت را در نامه‌ای از نور بالا برد و مُهر حضرت محمّد صلّی‌الله علیه و آله بر آن زند و محفوظ باشد تا تسلیم قائم آل محمّد علیه‌السلام گردد، پس امام او را استقبال نماید و صاحبش را به بشارت و تهیّت و کرامت.
و دعا این است:
| ۱- اَلسّٰلٰامُ عَلَیْکَ یٰا أَمیٖنَ اللَّهِ فی أَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلیٰ عِبٰادِهِ اَلسّٰلٰامُ عَلَیْکَ یٰا أَمیٖرَ الْمُؤْمِنیٖنَ أَشْهَدُ أَنَّکَ جٰاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهٰادِهِ وَ عَمِلْتَ بِکِتٰابِهِ وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ | ۱- سلام بر تو ای امانت‌دار خدا در زمینش، و حجّت او بر بندگانش، سلام بر تو ای امیر مؤمنان، گواهی می‌دهم همانا تو در راه خدا جهاد کردی، حقّ جهاد را انجام دادی و به کتابش عمل کردی، و پیروی سنّت پیامبرش را کردی که خدا بر او و خاندانش درود فرستد. |
| ۲- حَتّٰی دَعٰاکَ اللَّهُ إِلیٰ جِوٰارِهِ فَقَبَضَکَ إِلَیهِ بِاخْتِیٰارِهِ وَ أَلْزَمَ أَعْدٰاءَکَ الْحُجَّةَ مَعَ مٰا لَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبٰالِغَةِ عَلیٰ جَمیٖعِ خَلْقِهِ | ۲- تا این‌که تو را خداوند به کنارش خواند، پس تو را به‌سوی خود با اختیارش برد، و لازم گرداند بر دشمنانت حجّت را با آنچه برای تو بود از حجّت‌های رسا بر تمام آفریدگانش. |
| ۳- اَللّٰهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسیٖ مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِکَ رٰاضِیةً بِقَضٰائِکَ مُولَعَةً بِذِکْرِکَ وَ دُعٰائِکَ مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِیٰائِکَ مَحْبُوبَةً فی أَرْضِکَ وَ سَمٰائِکَ صٰابِرَةً عَلیٰ نُزُولِ بَلٰائِکَ | ۳- بار خدایا قرار بده جانم را مطمئن به سرنوشت‌ات، خشنود به داوری‌ات، حریص به یادت و نیایشت، دوستدار بر برگزیدهٔ دوستدارانت، دوست‌داشتنی در زمین و آسمانت، شکیبا بر فرود آمدن بلایت، سپاس‌گزار بر نعمت‌های فراوانت |
| ۴- مُشْتٰاقَةً إِلیٰ فَرْحَةِ لِقٰائِکَ مُتَزَوِّدَةً التَّقْویٰ لِیَوْمِ جَزٰائِکَ مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِیٰائِکَ مُفٰارِقَةً لِأَخْلٰاقِ أَعْدٰائِکَ مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْیٰا بِحَمْدِکَ وَ ثَنٰائِکَ، | ۴- آرزومند بر شادمانی دیدارت، توشه بردارندهٔ تقوی برای روز جزایت، اجرا کنندهٔ طریقهٔ دوستدارانت، دوری کنندهٔ از اخلاق دشمنانت، سرگرم از دنیا به ستایش و ثنایت. |
| پس امام گونهٔ خود را بر قبر گذاشت و گفت: ۵- وَ قٰالَ اَللّٰهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتیٖنَ إِلَیْکَ وٰالِهَةٌ وَ سُبُلَ الرّٰاغِبیٖنَ إِلَیْکَ شٰارِعَةٌ وَ أَعْلٰامَ الْقٰاصِدیٖنَ إِلَیْکَ وٰاضِحَةٌ وَ أَفْئِدَةَ الْعٰارِفیٖنَ مِنْکَ فٰازِعَةٌ وَ أَصْوٰاتَ الدّٰاعیٖنَ إِلَیْکَ صٰاعِدَةٌ | پس امام گونهٔ خود را بر قبر گذاشت و گفت: ۵- خداوندا! همانا دل‌های فروتنان به‌سوی تو شیفته، و راه‌های علاقه‌مندان به‌سوی تو نمایان، و پرچم‌های قصد کنندگان به‌سوی تو آشکار، و دل‌های عارفان از تو در هراس (بی‌قرار)، و صدای دعا کنندگان به‌سوی تو بالا رونده، |
| ۶- وَ أَبْوٰابَ الْإِجٰابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ وَ دَعْوَةَ مَنْ نٰاجٰاکَ مُسْتَجٰابَةٌ وَ تَوْبَةَ مَنْ أَنٰابَ إِلَیْکَ مَقْبُولَةٌ وَ عَبْرَةَ مَنْ بَکیٰ مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَةٌ | ۶- و درهای پاسخ‌گویی برای ایشان گشوده، و دعای آنکه راز و نیاز با تو کند پذیرفته، و توبهٔ آنکه به‌سوی تو بازگردد قبول، و اشک گریه کنندهٔ از ترس تو مورد ترحّم. |
| ۷- وَ الْإِغٰاثَةَ لِمَنِ اسْتَغٰاثَ بِکَ مَوْجُودَةٌ وَ الْإِعٰانَةَ لِمَنِ اسْتَعٰانَ بِکَ مَبْذُولَةٌ وَ عِدٰاتِکَ لِعِبٰادِکَ مُنْجَزَةٌ وَ زَلَلَ مَنِ اسْتَقٰالَکَ مُقٰالَةٌ | ۷- و فریادرسی بر آن کس که فریادخواهی کند از تو آماده، و یاری کردن بر آن کس که طلب یاری کند رایگان، و وعده‌هایت برای بندگانت قطعی است. هر کس از تو درخواست چشم‌پوشی از لغزش را کند چشم‌پوشی می‌کنی. |
| ۸- وَ أَعْمٰالَ الْعٰامِلیٖنَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَةٌ وَ أَرْزٰاقَکَ إِلَی الْخَلٰائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نٰازِلَةٌ وَ عَوٰائِدَ الْمَزیٖدِ إِلَیْهِمْ وٰاصِلَةٌ وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِریٖنَ مَغْفُورَةٌ وَ حَوٰائِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّةٌ وَ جَوٰائِزَ السّٰائِلیٖنَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَةٌ | ۸- و کردارهای عمل‌کنندگان در نزدت نگه‌داری، و روزی‌هایت به‌سوی آفریدگان از جانبت سرازیر، و درآمدهای فراوان به‌سوی اینان ارسال شده، و گناهان آمرزش خواهان آمرزیده، و خواسته‌های آفریدگانت نزدت برآورده، و پاداش سؤال‌کنندگان در نزدت، فراوان |
| ۹- وَ عَوٰائِدَ الْمَزیٖدِ مُتَوٰاتِرَةٌ وَ مَوٰائِدَ الْمُسْتَطْعِمیٖنَ مُعَدَّةٌ وَ مَنٰاهِلَ الظِّمٰاءِ مُتْرَعَةٌ | ۹- و درآمدهای زیاد پی‌درپی، و سفره‌های تو برای طعام خواهان آماده، و چشمه‌های تشنگان پُر آب است. |
| ۱۰- اَللّٰهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعٰائِی وَاقْبَلْ ثَنٰائِی وَاجْمَعْ بَیْنیٖ وَ بَیْنَ أَوْلِیٰائیٖ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِی وَ فٰاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ إِنَّکَ وَلِی نَعْمٰائِی وَ مُنْتَهَی مُنٰای وَ غٰایةُ رَجٰائیٖ فی مُنْقَلَبیٖ وَ مَثْوٰای.(۱) | ۱۰- خداوندا! نیایش مرا اجابت کن، و ستایشم را بپذیر، و بین من و دوستدارانم جمع کن، به حقّ محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین. به‌راستی تو سرپرست نعمت‌هایم، و آخرین آرزوی من و نهایت امیدم، در دنیا و آخرتم می‌باشی. |