زیارت قبر امیرالمؤمنین علیه السّلام

حضرت صادق علیه السّلام فرمود: «خداوند، مخلوقی خلق نکرده که بیشتر از ملائکه باشد و به‌درستی که هر روزی هفتاد هزار ملک نازل می‌شوند و به «بیت‌المعمور» می‌آیند و طواف می‌کنند و چون از طواف فارغ شوند به طواف کعبه می‌روند و چون از طواف کعبه، فارغ شوند به‌سوی قبر پیامبر صلی‌الله علیه و آله می‌روند و بر آن حضرت سلام می‌کنند پس از آن به‌سوی قبر امیرالمؤمنین علیه السّلام می‌روند و بر آن حضرت هم سلام می‌کنند، بعد نزد قبر امام حسین علیه السّلام می‌روند و سلام می‌کنند و به آسمان می‌روند، هر روز تا روز قیامت، ملائکه نازل می‌شود».

بعد حضرت صادق علیه السّلام فرمود: «هر که امیرالمؤمنین علیه السّلام را زیارت کند و عارف به حق آن حضرت باشد، یعنی آن جناب را امام واجب الاطاعه و خلیفه بلافصل دارند و از روی تجبّر و تکبّر به زیارت نیامده باشد، حق- تعالی- از برای او اجر صد هزار شهید را بنویسد و گناهان گذشته و آینده او را بیامرزد و در قیامت، از جمله ایمنان از سختی‌های آن روز مبعوث گرداند و بر او حساب را آسان گرداند؛ و چون از زیارت برگردد، ملائکه او را استقبال نمایند تا به خانه برگردد و اگر بیمار شود، به عیادت او بیایند و اگر بمیرد، متابعت جنازه او بکنند تا قبرش از برای طلب آمرزش نمایند».

و امام صادق فرمود: «هر که پیاده به زیارت امیرالمؤمنین علیه السّلام برود، خداوند به هر گامی ثواب یک حج و یک عمره برای او بنویسد و اگر پیاده برگردد ثواب دو حج و دو عمره از برای او بنویسد».

و در جای دیگر امام صادق فرمود: «ای پسر مارد! هر که جدّم، امیرالمؤمنین علیه السّلام را زیارت کند و به حق او آگاه باشد، خداوند از برای او بعد دهر گامی، حج مقبول و عمره پسندیده بنویسد؛ ای پسر مارد! والله نمی‌خورد آتش جهنّم قدمی را که غبارآلود شود در زیارت حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام، خواه پیاده رود و خواه سواره؛ ای پسر مارد! این حدیث را با آب طلا بنویس».

و حضرتش فرمود: «دردناکی پناه به قبر آن حضرت نمی‌برد مگر آن‌که حق- تعالی- او را شفا کرامت فرماید». (فرحه الغری- مفاتیح‌الجنان، ص 336)