سبحانک

در سوره اعراف آیه 143 چنین آمده است: وقتی موسی با هفتاد نفر از بزرگان بنی‌اسرائیل در وقت معین به وعده‌گاه آمدند، خدا با موسی سخن گفت. موسی به تقاضای قومش رؤیت حق را بدون هیچ حجابی، به چشم سر کرد. خداوند فرمود: مرا هیچ‌گاه به چشم نخواهی دید ولیکن به کوه بنگر اگر کوه (با آن صلابت) به تجلی من برقرار بود، تو نیز مرا خواهی دید. چون خداوند بر کوه تجلی کرد، آن را متلاشی ساخت و موسی بی‌هوش افتاد. وقتی موسی به هوش آمد عرض کرد: خدایا سبحانک (تو از رؤیت جسمانی به چشم سر) منزه و برتری و به درگاهت توبه کردم.

در سوره انبیاء آیه 87 آمده است حضرت یونس ‌علیه‌السلام هم در ظلمات یعنی (شکم ماهی آن‌چنانی) قرار گرفت، عرض کرد: غیر تو خدایی نیست (سبحانک) (از هر عیب و آلایش پاک و منزهی) من بر نفس خود ظلم کردم (که غضبناک از میان قوم بیرون آمدم) در سوره یونس آیه 10 می‌فرماید: دعا و خواندن اهل ایمان در بهشت ذکر «سبحانک اللّهم» می‌باشد.

در دعای مجیر 88 مرتبه سبحانک با یکی از اسماء الله آمده است مانند «سبحانک یا الله» که از تکرار معلوم می‌گردد که این کلمات، اهمّیت و شرافت خاص دارد.