سحر یا دعای مستجاب

امام حسن علیه‌السلام در یکی از مسافرت‌هایش به پای درخت خشکیده‌ای تکیه داد؛ و شخص دیگری هم در جوار حضرت قرار داشت.

آن شخص به امام عرض کرد: «اگر این درخت سبز می‌بود و میوه و خرما می‌داد، در این هوای گرم استفاده می‌کردیم.»

امام بر اساس پیشنهاد او، دعائی کردند پس درخت پژمرده و خشکیده سرسبز شد و میوه داد.

ساربانی که آنجا بود گفت: «حسن بن علی علیه‌السلام سحر و جادو کرد.» امام فرمود: «این سحر نیست ولیکن «دعوة ابن نبی مستجابه» دعای نوه پیامبر صلی‌الله علیه و آله مستجاب شد.»