سخاوت

بسیاری از مصائب و مشکلات، معلول نیت و کارهای انسان است. وقتی اتفاقی می‌افتد، مثلاً آتش خانه‌هایی را می‌سوزاند یا سیل منطقه‌ای را ویران می‌کند و… همه معلول اسباب است. می‌گویند: سخاوت جلوی بلاها را می‌گیرد، در جواب گفته شده: بعضی‌ها سخاوت آنان مخصوص فامیل است و به غیر آن داده نمی‌شود. یا به خاطر عادت پدران داده می‌شود، نه به خاطر خدا؛ یا به خاطر منّت گذاری و فخر و خودنمایی است نه برای تقوی و ترس از خدا. پس انفاقی که خالصانه برای خدا نباشد آثار تامی ندارد؛ و همیشه بخشش مالی به اغراض بند است. باید کوشش کرد که سخاوت بر مبنای خلوص باشد به هر کس که داده شود مخصوصاً مستحقان و محتاجان در اولویّت می‌باشند.