سخنچینی (نمّامی)
سخنچین کسی است که حرف و مطالب دیگری را پشت سر نقل میکند و قصدش هر چه باشد – از بغض و کینه و چاپلوسی و گذراندن اوقات و لقلقه زبان و…- حرام است و اشکال دارد. صاحب این مرض به بهشت نمیرود و مغضوب خداست و شرورترین شخص نزد مردم میباشد. گاهی این رذیله سبب قتل هم میشود، چنانکه از امام باقر علیهالسلام روایتشده که: «در روز قیامت بوی خون از کسی استشمام میشود به وی گویند: تو خون فلان شخص را ریختی! گوید: چنین کاری نکردم. گویند: مطلبی را بازگو کردی و دهانبهدهان به فلان شخص ستمکار رسید و سبب شد تا آن شخص را بکشد و این سهم تو از خون اوست.» صاحب این رذیله در ولایت شیطان است چه آنکه نمّامی کار شیطان است!! و ثلث عذاب قبر فقط از همین رذیله است. بهتر است برای مداوای این صفت زشت و دشمن ساز با نذر و عهد، زبان از حرف خلق ببندد و با اهل سکوت و خردمندان نشستوبرخاست کند و از دلّالی کلمات و انتقال پرهیز کامل کند. نمّامی عیبی است که گاهی سبب افشای سرّ و راز دیگران هم میشود. تا حدّ امکان از یادگیری اسرار مردم خودداری نمایید. به کار و لفظ خیر خود را عادت دهد تا اینکه مردم هم به او امیدوار شوند و از زبانش در امان باشند. شرححال لقمان حکیم که سورهای به نام او در قرآن آمده را بخواند تا به امتیاز و شرف او پی ببرد که از سکوت به حکمت رسید تا اقتدا به سیره او نموده و زمینه ترک این رذیله را فراهم نماید.