سمیع
شنوایی مطلق مخصوص ذات مقدس حق است. او هر صدای بلند و کوتاه، یا هر نطق و نجوا را می‌شنود. صوت مناجات دعاکننده و عذر خواه و گناهکار را می‌شنود. او سامع است و به همه مسموعات آگاه و عالم است. هر موجودی صدای مخصوص خودش را دارد خداوند، صدا و حرف و نطق هر موجودی را ادراک می‌کند. «امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: در سفری همراه رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله بودیم،هیچ سنگ و درختی ما را استقبال نکرد، مگر این‌که از او سلام به رسول‌الله را می‌شنیدیم. (اسماء و صفات حق،ص۱۱۶)
الف) در ۹۹ اسماء الهی ش ۱ و ۲ این اسم ذکر شده است.
ب) ۴۶ مرتبه در قرآن آمده است.
ابجد: ۱۸۰
تلفیق:
سمیع + علیم: ۳۲ مرتبه، ۳۳۰ = ۱۵۰ + ۱۸۰، أنتَ السّمیع العلیم (بقره: ۱۲۷)
سمیع + بصیر: ۱۰ مرتبه، ۴۸۲ = ۳۰۲ + ۱۸۰، انّ الله سمیع بصیر (مجادله: ۱)
سمیع + قریب: ۱ مرتبه، ۴۹۲ = ۳۱۲ + ۱۸۰، إنّه سمیع قریب (سباء: ۵۰)
سمیع + رب: ۱ مرتبه، ۳۸۲ = ۲۰۲ + ۱۸۰، ربّی لسمیع الدّعاء (ابراهیم: ۳۹)
سمیع + الدعاء: ۲ مرتبه، نمونه آیه: إنّک سمیع الدّعاء (آل‌عمران: ۳۸)
منفرد: در قرآن سمیع به تنهایی ذکر نشده است.
از ۴۶ مرتبه، ۱۶ مرتبه هو با سمیع آمده است و ۲۱ مرتبه الله با سمیع تکرار شده است.
*ذکر حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله (انبیاء: ۴) و حضرت ابراهیم و اسماعیل (بقره: ۱۲۷) و ذکر مادر حضرت مریم (آل‌عمران: ۳۵): سمیع
*ذکر حضرت زکریا (آل‌عمران: ۳۸) و ذکر حضرت ابراهیم (ابراهیم: ۳۹): سمیع الدعا