شاگردان سه دسته

شاگردان افلاطون (م 437 قبل از میلاد) سه دسته بودند: اشراقی، رواقی، مشّائی؛ اما اشراقیون کسانی بودند که لوح خردشان از نقش‌های عالم هستی پاک بود و انوار حکمت از خاطر افلاطون بی وسیله عبارات و خالی از اشارات می‌تابید. رواقیان کسانی هستند که در رواق خانه استاد می‌نشستند و دانش را از عبارات و اشارات او می‌گرفتند. مشائیان کسانی بودند که در رکاب استاد خویش می‌رفتند و در آن حالت گوهرهای حکمت را از او دریافت می‌کردند و ارسطو (م 384 قبل از میلاد) از این دسته بود.